อิกัวน่า

La จิ้งเหลน มันเป็นสัตว์ที่น่าประทับใจที่สามารถใช้เป็นสัตว์เลี้ยงได้ พวกมันสามารถยาวได้ถึง 2 เมตรและแสดงสีที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ สัตว์เหล่านี้ได้กลายเป็นหนึ่งในกิ้งก่าที่มนุษย์ชื่นชอบและชื่นชอบมากที่สุด พวกเขามีนิสัยและลักษณะที่ทำให้ทุกคนที่ศึกษาพวกเขาประหลาดใจ

ดังนั้น เราจะอุทิศบทความนี้เพื่อบอกคุณถึงลักษณะเฉพาะ ที่อยู่อาศัย การให้อาหาร และการสืบพันธุ์ของอีกัวน่า

ลักษณะอีกัวน่า

เป็นกิ้งก่าที่อยู่ในอันดับ Aquamata และวงศ์ Iguanidae โดยปกติแล้วจะมีน้ำหนักระหว่าง 4 ถึง 8 กิโลกรัมขึ้นอยู่กับขนาดของมัน เมื่อแรกเกิดพวกมันมีขนาดค่อนข้างเล็ก แต่ในช่วงอายุเพียง 3 ปีพวกมันก็มีน้ำหนักและความยาวมากแล้ว กิ้งก่าเหล่านี้สามารถแสดงสีได้หลากหลาย ตัวอย่างที่โตเต็มวัยสามารถเปลี่ยนสีได้ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิ ภูมิภาคที่พวกมันอาศัยอยู่ สภาวะสุขภาพและอารมณ์ของพวกมัน ทำให้มันเป็นสัตว์ที่น่าสนใจเมื่อมองด้วยตาเปล่า

ลักษณะเฉพาะอย่างหนึ่งที่ทำให้อีกัวน่าเป็นสัตว์ที่ไม่เหมือนใครก็คือ ความสามารถในการดูดซับแสงแดดได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นและการเปลี่ยนสีตามอุณหภูมิร่างกายของคุณ. อีกัวน่าที่มีลำดับชั้นสูงกว่าจะมีสีเข้มกว่าส่วนที่เหลือ พวกเขายังได้สีอื่นระหว่างสีส้มและสีเหลืองเข้มหากอยู่ในฤดูผสมพันธุ์

คุณสมบัติเด่นอีกอย่างของสัตว์ชนิดนี้ก็คือพวกมันมี เหนียงใต้คอและยอดหลังประกอบด้วยหนามผิวหนัง หนามเหล่านี้พาดผ่านทั้งตัวตั้งแต่คอจนถึงโคนหาง เงี่ยงใช้เพื่อป้องกันตัวเองจากผู้ล่าบางชนิดในขณะที่ช่วยดูดซับและกระจายความร้อนในร่างกาย จากส่วนบนของกะโหลกศีรษะพวกเขามีตาข้างขม่อมซึ่งแม้ว่าจะไม่ถือว่าเป็นอวัยวะที่มองเห็น แต่ก็ช่วยให้พวกเขากำหนดพลังงานแสงอาทิตย์ที่อยู่ในสถานที่ได้

และสัตว์เหล่านี้เป็นสัตว์เลือดเย็นและจำเป็นต้องได้รับแสงแดดเพื่อควบคุมอุณหภูมิภายใน พวกเขาไม่สามารถควบคุมอุณหภูมิได้ด้วยตัวเอง

ที่อยู่อาศัยและการหากินของอีกัวน่า

อีกัวน่าอาศัยอยู่ในภาคกลางและภาคใต้ของทวีปอเมริกา นอกจากนี้ยังสามารถพบได้ในบางเกาะในภูมิภาคแคริบเบียนและชายฝั่งตะวันออกของมหาสมุทรแปซิฟิก ถิ่นที่อยู่ของสัตว์ชนิดนี้มีอุณหภูมิสูงเพื่อให้สามารถควบคุมอุณหภูมิภายในได้ พวกเขาต้านทานความหนาวเย็นได้ไม่ดีนัก

ในที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติมักพบตามกิ่งก้านของต้นไม้ ตัวอย่างที่อายุน้อยที่สุดคือตัวอย่างที่ตั้งขึ้นในพื้นที่ตรงกลางของต้นไม้ ในขณะที่ผู้ใหญ่จะพบในพื้นที่ที่สูงที่สุด กิ่งก้านของส่วนบนของต้นไม้เป็นที่ที่แสงแดดส่องถึงมากที่สุด ซึ่งหมายความว่าผู้ใหญ่มีความชอบในด้านเหล่านี้

หายากที่จะเห็นอีกัวน่าลงมาจากต้นไม้ ยกเว้นใน ฤดูฝนที่พวกเขามองหาตัวอย่างอื่นเพื่อขยายพันธุ์หรือมองหาที่ปลอดภัยในการฝากไข่. อีกัวน่าเป็นสัตว์บนต้นไม้ แม้ว่าพวกมันจะปรับตัวเข้ากับที่ต่างๆ ได้ง่าย เช่น ทุ่งหญ้าและพื้นที่โล่งที่มีต้นไม้ไม่มากนัก สิ่งเดียวที่พวกเขาต้องการเพื่อสร้างตัวเองในระบบนิเวศคือการมีแหล่งน้ำในช่วงต้น พวกมันมีความสามารถในการจำศีลและทำได้ดีในสภาพแวดล้อมทางน้ำ พวกเขาใช้สภาพแวดล้อมทางน้ำนี้เพื่อหลบหนีจากผู้ล่า

ในแง่ของอาหาร พวกมันเป็นสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหารและกินอาหารจากพืชหลากหลายชนิด แหล่งอาหารหลักสำหรับสัตว์เลื้อยคลานนี้ยังรวมถึงแมลงบางชนิดซึ่งเป็นสารอาหารเสริม แม้ว่าพวกมันจะเป็นสัตว์กินพืช แต่ก็เป็นตัวอย่างที่อายุน้อยที่กินแมลงทั่วไปเหล่านี้ด้วยปริมาณโปรตีนที่มากเป็นพิเศษ เพื่อทดแทนการขาดวิตามินและแร่ธาตุ ตัวอย่างอิกัวน่าที่อายุน้อยที่สุดสามารถกินอุจจาระของสมาชิกที่เป็นผู้ใหญ่ในกลุ่มได้ สิ่งนี้ทำให้พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ขยายพันธุ์ได้

อาหารส่วนใหญ่อาศัยใบไม้ ผลไม้ ดอกตูม และดอกไม้อื่นๆ ของพืชที่ขึ้นรอบๆ ที่อยู่อาศัยของมัน เพื่อให้ร่างกายชุ่มชื้นและอุณหภูมิคงที่ พวกเขาใช้ประโยชน์จากน้ำฝนและน้ำจากผลไม้ที่พวกเขากิน

การสืบพันธุ์อีกัวน่า

อีกัวน่าสืบพันธุ์ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ใช้เวลาเพียงสองสัปดาห์เท่านั้น ผู้ชายใช้กลยุทธ์หลายอย่างเพื่อให้สามารถมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงได้ นี่ถือเป็นการเกี้ยวพาราสีชนิดหนึ่ง สัญญาณที่จะมีโอกาสผสมพันธุ์กับผู้หญิงมากขึ้นคือความเข้มของสีในร่างกายของเธอ นอกจากนี้ ผู้หญิงสามารถชนะได้ด้วยชุดของท่าทางที่มีลักษณะเฉพาะเช่น eส่ายหัว ขยับร่างกายขึ้นและลง หรือแสดงคางสีแดง

ตัวผู้สามารถก้าวร้าวต่อตัวเมียได้ในระหว่างพิธีผสมพันธุ์ เป็นไปได้ว่าในระหว่างการแสดงพวกเขาจะกัดบางส่วนของร่างกายทำให้เกิดความเสียหาย ระยะตั้งท้องของอีกัวน่าประมาณสองเดือนเท่านั้น ในช่วงเวลานี้ตัวเมียจะมองหารังที่เหมาะสมเพื่อวางไข่ ที่นี่พวกเขาตัดสินใจลงมาจากต้นไม้ที่พวกเขาพบได้ตามปกติ ในการวางไข่แต่ละครั้งจะมีการสร้างไข่ประมาณ 12 ถึง 30 ฟอง

ด้านหนึ่งที่ทำให้อีกัวน่ามีความสามารถในการอยู่รอดที่ดีคือเด็กต้องดูแลตัวเอง เมื่อไข่ฟักเป็นตัวแม่ก็ไม่อยู่ดูแล ดังนั้น, ตั้งแต่วินาทีแรกเกิดพวกเขาต้องดูแลตัวเอง และเรียนรู้ที่จะอยู่รอด

การเผชิญหน้าระหว่างอีกัวน่าในธรรมชาติส่วนใหญ่เกิดขึ้นเนื่องจาก สถานที่ที่เหมาะสำหรับการอาบแดด. แม้ว่าการมีอาหารจะเป็นที่ยอมรับ แต่พื้นที่บางส่วนของต้นไม้ก็ได้รับสิทธิพิเศษมากกว่าบริเวณอื่นเมื่อต้องได้รับแสงแดดมากขึ้น ในช่วงฤดูผสมพันธุ์มักจะมีการต่อสู้ครั้งใหญ่ระหว่างตัวผู้และตัวเมีย นอกจากนี้พวกมันยังใช้ท่าที่ก้าวร้าวมากขึ้นหากพวกมันไม่สามารถหาที่ฝากไข่ได้

ฉันหวังว่าด้วยข้อมูลนี้ คุณสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับอีกัวน่าได้