Vandaag gaan we het hebben over een roofvogel die behoort tot de familie Accipitridae. Het gaat over bruine kiekendief De wetenschappelijke naam is circus aeruginosus en wordt voornamelijk gekenmerkt door een langwerpige staart en zeer brede vleugels. Hij houdt ze in een V-vorm terwijl hij lichte vluchten over lange afstanden uitvoert. Hij staat bekend om de enorme afstanden die hij kan afleggen tijdens zijn trekseizoen. Normaal gesproken wordt het grootste deel van deze reis op het water gemaakt, in tegenstelling tot de rest van de exemplaren van zijn soort die dit op het land doen.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken, verspreiding en voeding van de bruine kiekendief vertellen.
hoofdkenmerken
Bij deze soort is een gemarkeerde te zien seksueel dimorfisme dat het gemakkelijker maakt om het mannetje van het vrouwtje te onderscheiden. En het is dat het vrouwtje een donkere roestbruine tint heeft en groter is dan het mannetje dat een lichtere bruine kleur heeft. Terwijl u uw lijnen plant, vormen ze een dihedraal om de afstanden die ze kunnen afleggen te vergroten. Wat de mannetjes betreft, hun verenkleed is roodbruin met lichtere gele strepen. Ze vallen vooral op door hun borst. De schouders en het hoofd hebben een grijsgele tint. Zowel de iris als de ledematen en poten zijn geel. De snavel is zwart en dik en heeft een haakvorm. Deze haaksnavel wordt gebruikt om zijn prooi gemakkelijker te vangen.
Al vliegend zie je de drie kenmerkende kleuren van de mannelijke bruine kiekendief, namelijk bruin, zwart en grijs. Wat het vrouwtje betreft, Het heeft een chocoladebruine kleur die een contrast creëert op de keel en het bovenste deel van het hoofd. In alle ledematen en het deel van het bovenste dorsale gebied zien we een gegeneraliseerde gele kleur. Het ooggebied wordt donkerder van kleur en maakt het oog herkenbaar met het blote oog.
Zowel mannetjes als vrouwtjes lijken erg op hun volwassen stadium als ze jong zijn. Ze kunnen echter wat donkerder bruin zijn op de rug en roestgeel of roodbruin aan de onderkant. Omdat het seksueel dimorfisme vertoont, vinden we al deze variëteiten tussen het mannetje en het vrouwtje. Als we de grootte van beide analyseren, zien we dat de vrouwtjes een lengte hebben van 45-50 centimeter met een spanwijdte van 111-122 centimeter. Mannetjes hebben een maximale lengte van slechts 45 centimeter en de spanwijdte tussen 97-109 centimeter. Hierdoor hebben het mannetje en het vrouwtje verschillende kenmerken.
Het gewicht is ook ongelijk. Het vrouwtje kan tussen wegen de 390-600 3030 gram en de doffers alleen tussen de 290-390 gram.
Verspreidingsgebied en gedrag van de bruine kiekendief
De mens heeft tal van negatieve effecten op de populaties van de bruine kiekendief veroorzaakt die hebben geleid tot een afname van de populaties. Een van de negatieve gevolgen die de meeste schade aan bevolkingen toebrengen, is de vernietiging van hun leefgebied. Dit is de reden waarom veel landen op de lijst van beschermde diersoorten staan.
Het zijn kleine territoriale dieren die, hoewel tijdens de winter de vrouwtjes verantwoordelijk zijn voor het verdrijven van de mannetjes uit het voedselgebied, ze rusten samen op het land wanneer het de reproductieve fase is. Het is geen soort gebiedsontruiming met andere soorten maar meer tussen hen. Hoewel het lange afstanden aflegde, heeft het een vrij lage vliegsnelheid. Hetzelfde geldt voor hoogte. Het is een soort vogel die op lage hoogte vliegt. Om te profiteren van de windrichting en energie te besparen, kan het gemakkelijk glijdend en vlak zijn. Volwassen mannetjes vliegen iets sneller en wendbaarder dan juvenielen of vrouwtjes.
Naast vliegen kan de bruine kiekendief springen en lopen. Ze gebruiken het om hun prooi te kunnen verplaatsen en terug te halen. Ze kunnen ook verschillende materialen verzamelen die ze gebruiken migratie of op zoek naar kuikens die te ver van het nest zijn afgedwaald.
Wat betreft het verspreidingsgebied en leefgebied, zien we dat het zich uitstrekt van Europa en Afrika, in de noordwestelijke regio, tot Azië en het noordelijke deel van het Midden-Oosten. Habitat dat voortdurend wordt vernietigd, zijn natuurlijke moerassen en open vlaktes. De meeste van alle populaties zijn trekvogels. Sommigen brengen de winter door in de meer gematigde streken van het zuiden en westen van het Europese continent. Ze leven meestal in meer open gebieden zoals prairies, savannes en velden. Ze zijn wel te vinden in mindere mate in woestijnsteppen en in landbouw- en riviergebieden.
In veel van de gebieden waar hij leeft, kunnen we gebieden met lage maar zeer dichte vegetatie zien. Vanwege hun morfologie, hun vermogen om te vliegen en hun eetgewoonten, is het onwaarschijnlijk dat al deze exemplaren in beboste en bergachtige gebieden zullen worden gevonden. De habitat kan variëren afhankelijk van de geografische locatie waar het wordt gevonden. Ze zijn te vinden in gebieden zoals wetlands en geven de voorkeur aan alle gebieden die rijk zijn aan suikerriet, hoewel ze ook te vinden zijn in de steppen van woestijngebieden.
Voeren van de bruine kiekendief
We gaan de voedingsrichtlijnen van dit type vogel bekijken, afhankelijk van de ecosystemen. Zijn dieet is voornamelijk gebaseerd op kikkers, hoewel het ook het kan kleine zoogdieren, slangen, insecten en hagedissen vangen. Is een groot roofdier en kuikens, eieren en andere vogels. Dit is een van de redenen waarom deze vogel niet in bergachtige gebieden kan leven. Al hun krachtbronnen bevinden zich voornamelijk in watergebieden. Deze soort maakt van de gelegenheid gebruik om zijn prooi te vangen wanneer deze ziek of gewond is. Op deze manier maakten ze de vangst gemakkelijker.
Hij heeft een vrij geavanceerd gezichtsvermogen, hoewel hij ook zijn oren gebruikt. De vlucht is langzaam en laag, maar kan over open grond glijden met vleugels in een V-vorm en bungelende benen. Als hij een prooi ziet glijden verandert in een snelle duik om erop te kunnen jagen.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de bruine kiekendief in zijn eigenschappen.