Binnen de amfibieënfamilie, en meer specifiek de narren, zijn er weinig bekende soorten. En anderen die aan het licht komen als gevolg van gebeurtenissen die hen naar de media hebben geleid. Dit is wat er is gebeurd met de pad Bufo alvarius.
Maar Wat is een bufo alvarius pad? Waar komt het vandaan? Hoe is zijn leven en waarom is hij zo beroemd? Dit alles en nog veel meer gaan we je hierna vertellen.
Kenmerken van de pad Bufo alvarius
De pad Bufo alvarius, wetenschappelijk genoemd als bufo alvarius, is ook bekend onder andere namen, zoals de Colorado-rivierpad of de Sonoran-woestijn (of Sonora) pad. De grootte is relatief groot, omdat het mannetje kan 8-15 centimeter lang worden, terwijl de grotere vrouwtjes 9-18 centimeter bereiken.
Fysiek merk je dat je een mollig exemplaar hebt met een groenachtige of bruinachtige kleur. Zijn huid is helemaal glad en glanzend, maar hij zit onder de wratten. Wat de buik betreft, deze is crèmekleurig.
Net als bij andere padden zijn de achterpoten langer dan de voorpoten, die allemaal erg gespierd en sterk zijn. De voorste zijn bijzonder kort maar zeer effectief voor hun functie, namelijk niet alleen om het dier rechtop te houden, maar ook om ze te gebruiken om te eten.
Het hoofd is nauwelijks te onderscheiden van het lichaam, ook breed en niet erg lang. Daarin vallen vooral haar uitpuilende ogen op, goudkleurig met een zwarte horizontale streep die eroverheen loopt. Daarin kun je een of twee wratten in de mondhoek zien.
Iets wat je moet weten is dat deze pad giftig is. Het is in staat een gif af te scheiden dat wordt gebruikt in een ritueel, waarover we later zullen praten.
De levensverwachting van de bufo alvariuspad ligt tussen de twee en vier jaar.
leefgebied
De pad Bufo alvarius is endemisch in Amerika. Het is met name te vinden in de Sonorawoestijn, in het gebied tussen Californië, Arizona en Zuid-Mexico. Het wordt meestal niet op andere plaatsen gevonden en het is in feite een zeer gecompliceerde soort om in gevangenschap te houden, hoewel ze vanwege dat gif dat als medicijn wordt gebruikt, het dier wel verkopen.
In zijn natuurlijke habitat leeft hij graag in woestijngebieden of in semi-aride gebieden. Hij komt echter ook voor in bossen en graslanden. Ondanks dat het een amfibie is, heeft het niet veel water nodig, hoewel het zijn "thuis" vestigt in de buurt van grote rivieren, of in bronnen, lagunes...
Het normale is dat het dier de zomermaanden doorbrengt in holen die het ofwel zelf graaft ofwel holen van andere dieren (voornamelijk knaagdieren) toeëigent. Van zijn kant is het in de winter gebruikelijker om hem te zien, hoewel altijd na zonsondergang, wanneer hij gaat jagen.
Bufo alvarius paddenvoeding
Het dieet van een bufo alvariuspad is behoorlijk gevarieerd, maar je moet er rekening mee houden dat het een vleesetend dier is. Het voedt zich grotendeels met knaagdieren, insecten, reptielen en kan zelfs andere padden eten.
Hiervoor maakt hij gebruik van een lange en plakkerige tong waarmee hij zijn slachtoffers vangt en naar zijn bek lokt, met als doel ze met behulp van zijn krachtige kaken en zijn voorpoten door te slikken.
Als hij wordt bedreigd, kan hij een witte substantie afscheiden die onder zijn kaak vandaan komt (in de oorspeekselklieren). Dit is giftig en hallucinogeen, een krachtig gif dat hij niet aarzelt om te gebruiken om iedereen die hem in gevaar brengt te "doden".
de reproductie
Tijdens de maanden mei en juli paren de bufo alvariuspad. Hiervoor is het noodzakelijk dat er een ophoping van water is, aangezien daarin, net als bij andere amfibieën, eieren worden gelegd.
Een keer het mannetje trekt het vrouwtje aan met zijn lied, het komt in het water terecht en er ontstaat amplexus. Op dat moment begint het uitkomen van de eieren, die in zwarte draden worden vastgemaakt. Elke streng bevat ongeveer 8000 eieren die tussen de 2 en 12 dagen in die staat blijven.
Zodra het broedseizoen is begonnen, verstopt de pad zich weer om de zomer en winter in beschutting door te brengen.
De ritus van de bufo pad
Een van de redenen waarom de pad Bufo alvarius bekender is, is omdat hij in de media verscheen in verband met een beroemde kennis, zoals Nacho Vidal. Ondanks het feit dat het verhaal geen "happy end" heeft, konden we toch een "facet" van deze amfibie onthullen dat in veel gevallen dichterbij is dan je denkt. We hebben het over de rite van de bufo-pad.
Deze ceremonie heeft traditioneel een sjamaan die degene is die te allen tijde regisseert wat er gebeurt, maar tegenwoordig wordt van die figuur afgezien en wordt hij gebruikt als een "drug" om van te genieten, hetzij in disco's, onder jongeren, of op bijeenkomsten van volwassenen in hun privacy.
En het is dat een van de kenmerken van de bufo-pad is dat ze een "gif" hebben, en het is bekend, door deze rite, dat er mensen zijn die ze inhaleren dat gif (of drinken het op) met als doel psychedelische effecten te ervaren. Met andere woorden, we hebben het over een medicijn met nog krachtigere effecten dan de bekendste. Maar ook een van de gevaarlijkste die momenteel bestaan.
Deze praktijk wordt uitgevoerd door de rook van het gif van de bufo alvarius-pad in te ademen. Dit veroorzaakt een reeks hallucinogene effecten dankzij het 5-MeO-DMT-molecuul, dat, wanneer het het lichaam binnendringt, vooral de hersenen, het bewustzijn verandert. Het is alsof je niet weet waar je bent, of wat je doet, alsof je je lichaam verlaat. Dat moment waarop je 'licht ervaart' wordt het vinden van 'de God-molecule' genoemd.
Nu is niet alles zo "mooi" als men denkt. Naast de gevolgen voor uw hersenen, die neurologische risico's kunnen lopen, uw lichaam kan tachycardie ervaren of zelfs sterven. En ondanks dit alles zijn er veel mensen die "sterke emoties" zoeken en hun toevlucht nemen tot psychedelica van batrachians, ondanks het feit dat ze hun eigen leven in gevaar brengen. In landen als de Verenigde Staten is het zelfs een van de gevaarlijkste en meest verboden drugs.