Het dierenrijk van slangen is behoorlijk rijk aan soorten van deze reptielen. Soms vinden we echter enkele exemplaren die onze aandacht trekken. Dat is het geval met de bastaardslang.
Het is een dier dat we in Spanje en ook in een deel van Europa hebben. Als je wilt weten welke bastaard slang kenmerken, zijn gedrag, waar je het kunt vinden, waar het zich mee voedt of hoe het zich voortplant, hier heb je alle informatie die je erover nodig hebt.
Bastard Snake-kenmerken
De bastaardslang, ook wel bekend als bastaardslang, of Montpellierslang, wetenschappelijke naam Malpolon Monspessulanus, is eigenlijk een giftig reptiel, maar niet gevaarlijk voor de mens. Hij kan gemakkelijk 2 meter lang worden, hoewel er exemplaren zijn die dat cijfer met een halve meter overschrijden. Van zijn kant weegt hij 3 kilo.
De meest kenmerkende van deze slang zijn zijn tanden, aangezien hij ze achter in zijn bovenkaak heeft (in de bovenkaak). Bovendien onderscheidt zijn kop zich van andere reptielen, doordat hij grote ogen heeft en schubben die er als wenkbrauwen bovenuit steken, wat het dier een zeer indringende en nieuwsgierige blik geeft. Het is langwerpig van vorm en heeft een spitse snuit.
Wat zijn lichaam betreft, het is vrij langwerpig, met een dunne en zeer lange staart. De schubben die het lichaam van de slang bedekken, zijn in tweeën verdeeld: enerzijds - 8 supralabiale schubben, anderzijds - tot 189 buikschubben. Deze zijn glad, met enkele kleine bogen, die tussen de 17-18 rijen vormen in het midden van het lichaam. De kleur is meestal uniform en varieert van olijfgroen tot bruin met enkele zeer karakteristieke zwarte vlekken. In de buik is de kleur echter lichtgeel terwijl de voorkant dofgrijs is.
Het gedrag van de bastaardslang
De bastaardslang is te omschrijven als actief, snel en agressief. In tegenstelling tot andere reptielen, is het in dit geval een dagelijkse gewoonte en ondanks zijn gewicht en lengte kan het zeer snel bewegen, met hoge snelheid.
Ondanks dat het geen klimmer is, heeft hij in de zomermaanden toch de neiging om in de bomen te klimmen terwijl hij van oktober tot maart in winterslaap is, waardoor hij op zoek gaat naar een gebied waar hij niet gestoord zal worden om te overwinteren. maanden.
Als de slang wordt bedreigd of zijn ruimte binnengaat, is hij in staat om op te staan zoals andere slangen (cobra's), zodat zijn grootte anderen intimideert en ze weggaan. Bovendien laat het een sissend geluid horen om de vijand te laten opgeven. Als hij dat echter niet doet, of voelt dat hij moet aanvallen, zal hij dat doen zonder een moment te aarzelen. Dankzij zijn giftanden die gif uitstoten, kan hij zijn prooi gemakkelijk doden. In het geval van de mens, vanwege de locatie van die hoektanden, omdat zijn mond niet te groot is, bijt hij er niet mee, maar er zijn gevallen waarin het is gebeurd. Gelukkig is het gif niet al te gevaarlijk voor het menselijk leven.
[gerelateerde url=»https://infoanimales.net/slangen/vliegende slang/»]
Als je wordt gebeten door een bastaardslang, onder de symptomen die worden ervaren zijn lokale ontsteking (in het gebied waar de beet heeft plaatsgevonden), pijn, mogelijkheid van oedeem (vochtophoping) of lymfangitis (ontsteking van de lymfekanalen), neurologische symptomen zoals tintelingen, gevoelloosheid, moeite met slikken of ademhaling, en zelfs milde verlamming. Al deze symptomen zijn tijdelijk. En het is dat, ondanks het feit dat het gif niet erg giftig is, het wel medische behandeling nodig heeft om de problemen die deze slang kan veroorzaken te verhelpen.
leefgebied
Van de bastaardslang is niet met zekerheid bekend wat zijn oorsprong is, maar volgens studies van zijn genetica lijken experts het erover eens te zijn dat hij afkomstig is uit het Maghreb-gebied. Van daaruit emigreerde hij naar Europa, waar hij nu is goed ingeburgerd op het Iberisch schiereiland (behalve het bovenste westelijke deel van Spanje), en door een deel van Frankrijk.
In het geval van Spanje, waar het het meest aanwezig is, is het Middellandse Zeegebied. Hij leeft graag zowel in de kustduinen als in de bergen, vooral in struikgewasgebieden, gemengde dennenbossen, rivieroevers of in gebieden waar schuilplaatsen zijn, of het nu heggen, muren, enz. Zijn.
[gerelateerde url=»https://infoanimales.net/slangen/fluwelen-slang/»]
Net als andere slangensoorten zoekt de bastaardslang warmte, maar hij heeft zich kunnen aanpassen aan het leven tot 1.500 meter hoogte. Alleen in Cantabrië en de Pyreneeën ontbreekt dit reptiel.
Bastaard slangen voeren
Het dieet van de bastaardslang bestaat uit kleine reptielen, zoals hagedissen, gekko's, muizen, konijnen, vogels... Ze is zelfs in staat om grote dieren voor haar onder ogen te zien.
Hij heeft een eigenaardige manier van jagen en dat is dat hij, in plaats van het te doen zoals andere reptielen, zijn prooi in zijn bek houdt zodat hij hem met zijn hoektanden kan bijten. Dan laat hij het los en wacht tot het gif inwerkt op het dier om het onmiddellijk door te slikken. Om deze reden is het erg belangrijk voor haar om haar slachtoffer een paar seconden onder controle te houden, zodat de hoektanden een deel van haar kunnen bereiken waar ze vast kunnen komen te zitten, zodat het gif haar binnendringt.
De reproductie van de bastaardslang
Een bastaardslang is geslachtsrijp wanneer hij de ideale maat heeft, waarbij vrouwtjes aanzienlijk groter zijn dan mannetjes. Copulatie vindt plaats tussen de maanden april en mei, terwijl het leggen plaatsvindt in de maand juni. Op dat moment is het vrouwtje in staat om tot 18 eieren te leggen (normaal gesproken zijn ze tussen de 4 en 18). Het uitkomen vindt plaats tussen augustus en september. Deze hebben een langwerpige vorm en zijn ongeveer 4 centimeter in doorsnee. Het zal ze in warme gebieden plaatsen zodat ze de temperatuur behouden.
De jongen zijn bij de geboorte ongeveer 25 centimeter groot. Net als hun ouders zijn het zeer agressieve en behendige reptielen, en ze zullen niet aarzelen om hun prooi aan te vallen om zich ermee te voeden.