Chociaż lamparty słyną z charakterystycznego żółtego koloru i czarnych plam, są też takie, które zachowując ciemne plamy, mają szary kolor. To biały lampart, wrażliwy i mało zbadany gatunek co jest rzadko spotykane przez ludzi.
Aby dowiedzieć się więcej o tym ciekawym zwierzęciu, polecam czytać dalej. Wyjaśnimy, czym jest lampart biały, jaka jest jego biologia i rozmieszczenie oraz kilka ciekawostek.
Czym jest biały lampart?
Kiedy mówimy o lamparcie białym, mamy na myśli mięsożernego ssaka z rodziny kotów. Zamieszkuje odległe góry Azji Środkowej.. Zwykle możemy spotkać to cenne zwierzę na wysokości do sześciu tysięcy metrów nad poziomem morza. Dlatego jest to bardzo trudny gatunek do zobaczenia i zbadania.
Ma bardzo gęste, miękkie i szarawe futro, które pomaga mu przetrwać niskie temperatury w jego środowisku. Ogon lamparta białego jest wyjątkowo długi i często owija się wokół ciała, zapewniając ciepło. Ten drapieżnik jest przyzwyczajony do polowań za dnia, a wśród jego ofiar są wszelkiego rodzaju zwierzęta, w tym bydło. W niektórych przypadkach rolnicy posuwają się tak daleko, że zabijają te bliskie wyginięciem koty. Jednakże, najbardziej niepokojące są myśliwi próbujący zabić białe lamparty dla sportu lub dla ich futra.
Dzisiaj Nie wiadomo dokładnie, ile osobników tych zwierząt żyje jeszcze na świecie. World Wide Fund for Nature szacuje, że przy życiu będzie tylko około czterech tysięcy osobników. Czas ciąży i liczba młodych, które zwykle mają białe lamparty, również grają przeciwko nim. Aby zakończyć okres ciąży, potrzebują około stu dni i zwykle mają jedno lub dwa szczenięta w miocie, mogąc osiągnąć maksymalnie pięć. Od drugiego roku życia są uważane za dorosłe.
Jak nazywa się pantera śnieżna?
Lampart śnieżny, powszechnie znany jako lampart biały, jest również nazywany irbisem. INaukowa nazwa tego gatunku to Uncia Panthera i należy do rodziny Felidae, jak koty. Nic dziwnego, że biały lampart został nazwany ze względu na swój kolor. Podczas gdy lamparty są zwykle żółtawe, ten ma odcienie od białego do szarego, z wyjątkiem charakterystycznych czarnych plam. Dzięki swojemu kolorowi łatwiej wtapia się w naturę, ponieważ jego siedliska są zwykle pokryte śniegiem.
Biologia białego lamparta
Teraz, gdy wiemy już trochę o białym lampartze, zagłębimy się w jego biologię. Jest drapieżnikiem o znacznej sile, gdyż jest w stanie polować na zwierzęta nawet trzykrotnie większe od siebie. Ponadto należy zauważyć, że ma jeden z najdłuższych skoków spośród wszystkich gatunków kotów. Jednym skokiem może osiągnąć piętnaście metrów.
Jak większość gatunków należących do rodziny Felidae, biały lampart jest samotnym zwierzęciem, z wyjątkiem sezonu lęgowego. W tym czasie zarówno samiec, jak i samica polują na znacznie większą zdobycz niż zwykle i współpracują, aby to osiągnąć. Należy również zaznaczyć, że są to zwierzęta bardzo terytorialne, przez co są dość agresywne.
Wśród jego najczęstszych ofiar są różne rodzaje zwierząt, takie jak wiewiórki, kozy, króliki, ryjówki, świstaki itp. Biały lampart nie tylko poluje, ale także żywi się już martwymi zwierzętami. Ze względu na niskie temperatury na ogół rozkładają się długo.
Pomimo tego, w co wierzy wielu ludzi, ataki białego lamparta na ludzi są bardzo rzadkie. tak bardzo, że jak dotąd znane są tylko dwa. Pierwszy miał miejsce 12 lipca 1940 r. W wąwozie Maloamatinsk w Ałmaty irbis zaatakował dwie osoby, które odniosły poważne obrażenia. W pobliżu Ałmaty miał miejsce również drugi atak. Tym razem bezzębny stary biały lampart zaatakował przechodnia, ale bezskutecznie, w rzeczywistości został schwytany.â € <
Dystrybucja białego lamparta
Lampart biały żyje na ogół na wysokościach od dwóch do czterech tysięcy metrów nad poziomem morza. W niektórych miejscach, na przykład w Himalajach, widziano go na wysokościach dochodzących do sześciu tysięcy metrów nad poziomem morza. Z tego powodu rzadko zdarza się, aby człowiek i irbis pokrywały się. Ponadto ich doskonały kamuflaż bardzo utrudnia ich dostrzeżenie i zbadanie. Zatem, informacje dostarczane przez przyrodników są skąpe.
Chociaż lampart biały nie jest jeszcze zagrożony wyginięciem, Tak, jest uważany za gatunek wrażliwy. Dlatego przeprowadza się wyczerpujące liczenie żywych okazów. Następnie zobaczymy szacunkową populację, która istniała w roku 2017 w różnych krajach:
- Afganistan: od 100 do 200 egzemplarzy.
- Bhutan: od 100 do 200 kopii.
- Chiny: od 2.000 do 2.500 egzemplarzy.
- Indie: od 200 do 600 egzemplarzy.
- Kazachstan: od 180 do 200 okazów.
- Kirgistan: od 150 do 500 okazów.
- Mongolia: od 500 do 1.000 okazów.
- Nepal: od 300 do 500 okazów.
- Pakistan: od 200 do 420 egzemplarzy.
- Tadżykistan: od 190 do 220 okazów.
- Uzbekistan: od 20 do 50 kopii.
Ciekawostki
Piękno i rzadkość tego zwierzęcia sprawia, że jest bardzo lubiany w kulturze popularnej. Istnieje radziecka nagroda alpinistyczna o nazwie „Snow Leopard”. Otrzymali je ludzie, którzy zdobyli najwyższe szczyty należące do Związku Radzieckiego: Chan Tengri, Pico Ismail Samani, Pico Lenin i Pico Korzhenevskaya. W 1990 roku dodano również położone na granicy z Chinami Pico Pobeda.
Biały lampart pojawia się także w trylogii „Dark Matters” Philipa Pullmana. Tam postać zwana Lordem Asrielem ma irbisa jako demona, czyli reprezentację jego duszy. To zwierzę też możemy znaleźć w niektórych filmach jak na przykład „Kung Fu Panda”, w którym głównym złoczyńcą o imieniu Tai Lung jest irbi, lub „Zootopia”, w którym kobieta białego lamparta ogłasza wiadomości. Kolejnym filmem fabularnym, w którym możemy docenić to zwierzę, jest „Sekretne życie Waltera Mitty”. Tam fotoreporter o imieniu Sean O'Connell, którego grał Sean Penn, robi zdjęcia irbisowi w Afganistanie.
Nawet w świecie technologii możemy znaleźć odniesienia do białego lamparta. Przykładem tego jest wersja 10.6 systemu Mac OS X. Ten system operacyjny Apple nazywa się „Snow Leopard”, co po angielsku oznacza „lamparta śnieżnego”.
Pomimo faktu, że informacje na temat lamparta białego są dość skąpe, odkryto wiele rzeczy na temat tego gatunku. A kto wie, może wkrótce jakieś nowości zostaną odkryte.