Charakteryzuje się tym, że jest największym obecnie istniejącym tygrysem Tygrys syberyjski to jeden z gatunków zagrożonych wyginięciem z powodu ich polowań, zmiany klimatu i utraty ich naturalnego środowiska.
Dowiedz się więcej o tym, jaki jest tygrys amurski, gdzie mieszka, jak się rozmnaża i inne informacje, które przybliżą Cię do tego kota.
Charakterystyka tygrysa syberyjskiego
Tygrys syberyjski ma wiele innych nazw, pod którymi jest znany: Tygrys amurski, tygrys syberyjski lub jego nazwa naukowa, pantera tigris altaica. Jest to kot, który przewyższa tygrysa bengalskiego o 10 centymetrów i jest uważany za największego, jaki istnieje obecnie na świecie.
Mierzy od 1,90 do 2,30 metra tylko od głowy do tułowia, a jego ogon może osiągnąć metr długości. Ponadto jest dość wysoki, o długości od 99 do 107 centymetrów.
Jego waga to około 320 kilogramów, choć zdarzają się okazy znacznie cięższe (i większe). W przypadku samicy jest zwykle mniejsza i lżejsza od samca.
[powiązany adres URL=»https://infoanimales.net/tigres/biały-tygrys/»]
Mają dość gęste futro i są przystosowane do środowiska, w którym żyją, więc chronią się warstwą tłuszczu, aby nie odczuwać zimna na ciele. Jeśli chodzi o sierść, jest zwykle jaśniejsza niż zwykle i ma mniej ciemnych pręg. Ich futro jest zwykle żółte lub czerwonawo-pomarańczowe, a paski od ciemnobrązowego do czarnego. Część klatki piersiowej, brzuch i wewnętrzna część nóg są białe.
Jest dość szybki, jeśli chodzi o bieganie, będąc w stanie osiągnąć 90 km/h, kiedy musi gonić, chociaż nie może długo utrzymać prędkości.
Jak się zachowuje
Tygrys amurski charakteryzuje się samotnością i terytorialnością. W rzeczywistości ma tendencję do oznaczania swojego terytorium na należących do niego drzewach i skałach, ocierając się o nie, aby nasączyć je swoim zapachem, drapiąc lub gryząc, aby zostawić ślad, a nawet oddając mocz.
Żyjąc na dużym obszarze, ale mając mało pożywienia, zwykle dochodzi do walk między osobnikami. Wiadomo, że ten kot jest jednym z najsilniejszych i najpotężniejszych, a także zaciekłych. Nie lubi kontaktu z ludźmi, ale może zbliżyć się do populacji, jeśli nie może normalnie polować, ponieważ człowiek jest dla niego znacznie łatwiejszy do zaatakowania (nawet gdy jest chory lub ma kontuzję).
Jaka jest różnica między tygrysem bengalskim a tygrysem syberyjskim
Istnieje kilka różnic, które ułatwiają odróżnienie tygrysa bengalskiego od tygrysa syberyjskiego. Pierwszym z nich jest siedlisko, w którym przebywają. Tygrys amurski preferuje zimne, górskie tereny ze śniegiem itp. Zamiast, ten z Bengalu preferuje bardziej gorący, wilgotny klimat i tak, też zimno, ale w mniejszym stopniu.
[powiązany adres URL=»https://infoanimales.net/tigres/tygrys-bengalski/»]
Kolejną różnicą jest długość ich budowy ciała. Tygrys syberyjski jest znacznie dłuższy od drugiego. Pod względem wagi też by tak było, ale ze względu na to, że dieta tygrysa syberyjskiego jest uboga, tygrys bengalski może ważyć więcej.
Wreszcie futro tygrysa amurskiego jest dłuższe (długie, grube itp.) niż futro tygrysa bengalskiego.
Gdzie mieszkasz
Tygrys syberyjski koncentruje się głównie na kontynencie azjatyckim. Jednak w jej obrębie istnieją dwie duże populacje: z jednej strony 95% tygrysa amurskiego występuje w górzystym obszarze Rosji, a konkretnie w górach Sikhote Alin; z drugiej strony pozostałe 5% znajduje się na obszarze Chin.
W przeszłości, gdy osobników było bardzo dużo, można je było spotkać w Mongolii, Korei, Mandżurii... ale zniknięcie tak wielu tygrysów sprawiło, że skupiły się one tylko na tych dwóch obszarach, które są obecnie monitorowane. W ten sposób starają się zwiększyć ich liczbę i nie stawić czoła niebezpieczeństwom, które spowodowałyby wyginięcie tygrysa syberyjskiego.
Lubi mieszkać na wysokościach, w lasach borealnych lub w tajgach Nie przejmują się zbytnio zimnem, ponieważ są przystosowane do niskich temperatur i dzięki temu czują się bardziej chronione, chociaż podczas polowania, ze względu na niewielką liczbę zdobyczy, muszą pokonywać duże odległości w poszukiwaniu pożywienia.
Co je tygrys syberyjski?
Tygrys syberyjski jest mięsożernym ssakiem. Żywi się wieloma innymi zwierzętami, na które poluje, takimi jak łosie, jelenie, zające i króliki, sarny, wilki, rysie czy nawet lamparty amurskie. Czasami potrafi też polować na niedźwiedzie lub łowić łososia.
Aby to zrobić, możesz pokonują duże odległości w poszukiwaniu pożywienia. Poluje zwłaszcza nocą, kiedy ma największą przewagę i nie zdradza jej futro, choć zdarza się to również we wczesnych godzinach porannych. To, co robi, to zbliżanie się do ofiary tak ukradkiem, jak to możliwe i atakowanie od tyłu lub z boku, skacząc i gryząc lub zadając cios pazurami, który uniemożliwia drugiemu zwierzęciu ucieczkę.
Jak rozmnaża się tygrys amurski
Tygrys syberyjski osiąga dojrzałość płciową w wieku czterech lat. Od tego momentu może rozmnażać się o każdej porze roku. Kiedy tak się dzieje, samica pozostawia ślady zapachowe (mocz) lub zadrapania na drzewach, aby dać znać samcowi, że jest otwarta na rozmnażanie.
Przez około tydzień samiec i samica żyją razem i łączą się w pary. Jednak po upływie tego czasu samiec odchodzi i nie wraca, więc to samica musi zająć się młodymi i własnym pożywieniem. Ciąża tygrysa syberyjskiego trwa około trzech miesięcy lub trzech i pół miesiąca. Rodzi od dwóch do czterech młodych, wszystkie ślepe na 10-15 dni. Czasami mogą mieć do sześciu szczeniąt, ale nie jest to normalne, a jeśli tak się stanie, jedno z nich często umiera.
Szczenięta będą chronione w jaskiniach lub obszarach zapewniających bezpieczeństwo, ponieważ matka będzie musiała zostawić je w spokoju, aby mogły się pożywić. Przez 18 miesięcy będą zależne wyłącznie od matki, ale od tego wieku dołączą do polowań.
Kiedy tygrys amurski ma 2-3 lata, jeśli jest to samiec, oddala się od matki w poszukiwaniu własnego terytorium, ale z dala od niej. Jednak w przypadku samicy może zostać dłużej z matką i osiedli się w okolicy blisko rodzica.
Ile tygrysów amurskich jest na świecie
Według danych z 2019 roku jest ich obecnie 500 okazów tygrysa amurskiego, liczba, która jest wciąż zbyt niska. Zmiana klimatu, utrata ich naturalnego środowiska, a także narażenie na nie podczas polowania przez człowieka zmniejsza populację tego zwierzęcia do tego stopnia, że prawie wyginęło.
Ponadto należy wziąć pod uwagę, że występuje tylko na kontynencie azjatyckim, a w jego obrębie na górzystym terenie Rosji, co oznacza, że w przypadku utraty tych okazów rasa ta prawie całkowicie wyginęłaby .