Istnieje wiele zalet, które oferują nam nietoperze. Oprócz pomocy w powstrzymywaniu owadów i rozsiewaniu nasion niektórych roślin, nietoperze wydzielają również produkt, który jest nam bardzo przydatny w rolnictwie: odchody nietoperzy. Z pewnością wielu uzna to za dziwne, a nawet obrzydliwe, ale ogromne nagromadzenie odchodów ptaków morskich, nietoperzy i fok zawiera substrat zwany guano. Jest to słowo z Quechua, które oznacza „kompost”. Występuje tylko wtedy, gdy środowisko jest suche lub o niskim poziomie wilgotności.
Okazuje się, że guano użyte jako nawóz jest nawozem o bardzo dużej wydajności. Wynika to z wysokiej zawartości fosforu, potasu i azotu. Te trzy składniki są głównymi składnikami dobrego wzrostu roślin. W XIX wieku guano zostało skomercjalizowane, a jego znaczenie było godne uwagi na poziomie rolniczym. Ze względu na swoje znaczenie odległe wyspy zostały skolonizowane na całym świecie. Sto lat później, w XX wieku, ptaki i nietoperze, które produkują to podłoże, stały się ważnym celem ochrony. Nawet dzisiaj guano jest nadal wysoko cenione, zwłaszcza jeśli chodzi o rolnictwo ekologiczne.
Skład odchodów nietoperza
Odchody ptaków morskich są bogate w różne składniki. Wśród nich są szczawian amonu, fosforan, fosfor i azot. Ma również wysoki poziom zanieczyszczeń i soli ziemskiej. Guano, które pochodzi z lokalnie świeżych złóż, takich jak wyspy Chincha w Peru, zazwyczaj zawiera 8-16% azotu, 2-3% potażu i 8-12% kwasu fosforowego. Jeśli chodzi o odchody nietoperzy, gdy są świeże i pochodzą od nietoperzy owadożernych, mają poziomy azotu podobne do tych u ptaków morskich. Ma również wysoki poziom fosforanów. Jednak azot jest zwykle uwalniany w środowiskach jaskiniowych. Zatem, Guano z nietoperzy ma zwykle niższą wartość nawozową niż z ptaków morskich.
[powiązany adres URL=»https://infoanimales.net/murcielagos/myotis-bechsteinii/»]
Istoty ludzkie wynalazły nawóz mineralny imitujący naturalne guano, rodzaj sztucznego nawozu. Generalnie powstaje z tego, co zostało z rybołówstwa, czyli ze wszystkiego, co nie służy jako żywność. Będąc materią organiczną o wysokiej zawartości wapnia, ten rodzaj guana był używany na początku XX wieku do wytwarzania energii elektrycznej w niektórych miejscach na wybrzeżu, takich jak Isla Cristina, która znajduje się w południowo-zachodniej Hiszpanii.
historia guana
Eksploatacja odchodów nietoperzy i ptaków morskich rozpoczęła się w 1845 roku. Ze względu na swoje właściwości jako nawóz był bardzo ważnym produktem dla krajów takich jak Stany Zjednoczone czy Anglia. Ten rodzaj nawozu jest zbierany z różnych wysp i wysepek należących do Oceanu Spokojnego. Do najbardziej znanych miejsc eksportujących ten materiał należą Peru, Nauru i wyspa Juan de Nova. Obecnie guano nadal jest produktem cieszącym się dużym zainteresowaniem w rolnictwie ekologicznym, ponieważ jest to nawóz naturalny, który zastępuje nawozy sztuczne.
Medycyna
Znaleziono świadectwa historyczne, które twierdzą, że poszukiwano, a nawet znaleziono właściwości lecznicze guana. Jeden z nich należy do pana Cureta, kapitana statku L'Eduard. Ten człowiek twierdził w swoich czasach, że guano było używane do kąpieli, przy opryszczce, trądzie, podagrze i skrofułach z dobrym skutkiem. Inne świadectwo, tym razem dr Recamier, twierdzi, że wyleczył 21-letnią kobietę, która cierpiała na bardzo ciężką opryszczkę. Podobno był bardzo skomplikowany i odporny, ale guano go wyleczyło. Innym przypadkiem uzdrowienia dzięki temu naturalnemu nawozowi jest przypadek 50-letniej kobiety, która od czterech lat miała owrzodzenia. Według zeznań, po zastosowaniu guana bardzo szybko została wyleczona.
Choroby przenoszone przez odchody nietoperzy
Istnieje wiele zwierząt przenoszących choroby przenoszone na ludzi. Te, które dotykają zarówno zwierzęta, jak i nas, nazywane są chorobami odzwierzęcymi. Nietoperze są jednymi ze zwierząt przenoszących najwięcej chorób. Ogólnie rzecz biorąc, przenoszone przez nie wirusy są przenoszone przez ich ślinę i zarodniki grzybów, które znajdują się w ich odchodach. Dlatego wskazane jest, aby nie dotykać odchodów nietoperzy.
Istnieje około 60 chorób, które mogą być przenoszone na ludzi. Jednak te najbardziej związane z nietoperzami to histoplazmoza i wścieklizna.
Histoplazmoza
Jest to infekcja spowodowana wdychaniem zarodników grzyba histoplasma. Jest to dość powszechne w odchodach ptaków i nietoperzy. Chociaż możemy zarazić się nią, gdy tylko zaczniemy oddychać, choroba ta nie przenosi się między ludźmi. Histoplazmoza jest zwykle łagodna i bezobjawowa. W przeciwnym razie najczęstszymi objawami są ból w klatce piersiowej, gorączka, złe samopoczucie i suchy kaszel. Zwykle atakuje płuca, ale w cięższych przypadkach może rozprzestrzenić się na inne narządy. Zjawisko to nazywane jest rozsiewem choroby. Zwykle dotyka w ten sposób noworodków, dzieci, osoby starsze i osoby, które mają problemy z odpornością.
wściekłość
Wścieklizna jest bez wątpienia najbardziej znaną chorobą odzwierzęcą ze wszystkich. Jest wysoce śmiertelna i wpływa na ośrodkowy układ nerwowy. Wścieklizna jest prawie całkowicie wyeliminowana w Europie. Musimy jednak uważać przy obchodzeniu się z odchodami i nie dać się ugryźć dzikim zwierzętom, tak na wszelki wypadek. Wirus ten jest przenoszony głównie przez ukąszenia (ślina) i zadrapania. Jednak może również rozprzestrzeniać się poprzez kontakt ze skórą nietoperza, krwią, moczem lub guano. Oprócz nietoperzy wirus wścieklizny może przenosić wiele innych zwierząt, w tym lisy, szopy, szakale, skunksy i inne dzikie zwierzęta mięsożerne.
[powiązany adres URL=»https://infoanimales.net/murcielagos/myotis-emarginatus/»]
Podsumowując, można powiedzieć, że odchody nietoperzy mają swoje zalety na poziomie rolniczym, ale jeśli znajdziemy je w domu, musimy być ostrożni. Wskazane jest, aby udać się do ekspertów od szkodników, aby się go pozbyć. Z drugiej strony, w przypadku nietoperzy idealnym rozwiązaniem byłoby znalezienie rozwiązania, które nie jest dla nich ani śmiertelne, ani szkodliwe, tak aby mogły nadal pomagać ekosystemom.