Istnieje wiele różnych gatunków nietoperzy. Wśród nich jest podkowiec. Jego nazwa naukowa to Rhinolophus ferrumequinum. Ten gatunek nietoperza jest największym przedstawicielem rodzaju Rhinolophus zamieszkującego Europę. Ponadto jest również najbardziej wszechobecny, ponieważ woli żyć w siedliskach leśnych niż w otwartych biotopach. Gatunek ten jest typowy dla południowej Palearktyki.
Jak wszystkie Rhinolophus, podkowiec emituje ultradźwięki przez nos zamiast ust. Wraz z resztą tych latających ssaków należących do podrzędu microchiroptera nie ma też jaskółki.
Dystrybucja podkowca
Rhinolophus ferrumequinum Występuje w południowej części Palearktyki. Obejmuje to kraje od Maroka i Półwyspu Iberyjskiego po Japonię. W Europie jego północna granica przebiega w południowo-zachodniej części Wielkiej Brytanii do Grecji. Na wschodzie na Krymie występują okazy tego zwierzęcia.
Obecnie w Hiszpanii żyje około 50 tysięcy osobników. Jednakże, liczba ta maleje z czasem w sposób ogólny na całym Półwyspie Iberyjskim. Najbardziej dotknięte obszary to wschodnia i środkowa część terytorium Hiszpanii. Andaluzja jest zbiorowiskiem o największej liczebności podkowcowatych w całym kraju. Szacuje się, że żyje tam ponad 11 tysięcy okazów tego gatunku, co stanowi 23% powierzchni Hiszpanii. Spadek tej populacji jest umiarkowany. Obliczono, że jego spadek wynosi 3,5% rocznie. Mimo to andaluzyjska populacja podkowcowatych uważana jest za jedną z najzdrowszych w naszym kraju. Obok znajdują się również Kastylii-La Mancha, Estremadura i Kastylia-León.
Siedlisko nietoperzy podkowatych
Istnieje wiele różnych schronień używanych przez Rhinolophus ferrumequinum. To zwierzę zwykle znajduje się w podziemnych siedliskach w okresie zimowym. Jednak w okresie aktywności zwykle przebywa w piwnicach, strychach i jamach. Ogólnie, ich tereny łowieckie znajdują się 200 i 1000 metrów od obecnej ostoi. Podkowce używają nocnych kryjówek lub „okoni” do polowania. Tam pozostają wiszące, dopóki nie zlokalizują ofiary.
[powiązany adres URL=»https://infoanimales.net/murcielagos/myotis-myotis/»]
Jego dystrybucja waha się od poziomu morza do wysokości 1600 metrów. Rhinolophus ferrumequinum jest gatunkiem stadnym. Może tworzyć kolonie liczące do 900 osobników. Ponadto podkowiec prowadzi osiadły tryb życia i jest bardzo wierny swoim schronieniom, które spełniają szereg odpowiednich warunków na okres lęgowy i hibernację.
Zagrożenia dla podkowca
Ponieważ Rhinolophus ferrumequinum charakteryzuje się bardzo wyraźnym gergaryzmem i niską zdolnością regeneracji ze względu na fakt, że każda samica rodzi tylko jedno cielę rocznie, istnieje kilka czynników, które mogą być katastrofalne dla tego gatunku. Zniszczenie lub zakłócenie kolonii skutkuje śmiercią wielu osobników tych nietoperzy, z której nie są one w stanie w krótkim czasie się odrodzić. Niszczenie lub przekształcanie różnych siedlisk dokonywane przez człowieka niszczy również całe kolonie tego gatunku i wielu innych. Ponadto masowe stosowanie insektycydów leśnych jest katastrofalne dla podkowca i innych nietoperzy. Na przykład w Izraelu ekstremalna fumigacja jaskiń w celu zwalczania nietoperza Rousettus aegyptiacus doprowadziła go na skraj wyginięcia.
W ekosystemach wszyscy członkowie odgrywają rolę. Natura stworzyła żywe istoty w porządku i równowadze, których zmiana może spowodować ważne zmiany i negatywne konsekwencje. Dlatego musimy być świadomi, że o ekosystemy trzeba dbać, co oznacza dbanie o florę i faunę. Jeśli nadal będziemy eksterminować tak wiele gatunków zwierząt i roślin, sami też wyginiemy.
rodzaju Rhinolophus
Wszystkie nosorożce lub podkowce Są owadożercami, które polują i chwytają zdobycz w locie. Ponadto mają bardzo zróżnicowane nawyki związane ze stylem życia. Podczas gdy niektóre gatunki wolą żyć w dużych koloniach w jaskiniach, inne zamieszkują wydrążone drzewa, a niektóre nawet śpią na zewnątrz, zwisając z gałęzi drzew. Północne podkowce zwykle hibernują podczas najzimniejszej pory roku. Kilka gatunków zapada nawet w stan hibernacji latem, a przynajmniej jeden jest wędrowny.
[powiązany adres URL=»https://infoanimales.net/murcielagos/murcielago-de-la-fruta/»]
Charakterystyczną cechą rhinolophidów są wieloczęściowe guzki na nosie. Są bardzo podobne do liści o kształcie podkowy, stąd ich nazwa. To przede wszystkim dzięki tej cesze możliwe jest gołym okiem odróżnienie nosorożców od innych nietoperzy.
W 2005 roku naukowcy zidentyfikowali w sumie cztery gatunki, które przenosiły wirusa bardzo podobnego do koronawirusa SARS. Gatunki te to: R. sinicus, R. macrotis, R. pearsoni i R. ferrumequinum.