De titanoboa, ook bekend als Titanoboa cerrejonensis, is een uitgestorven slang die behoort tot de boid-familie. Dit reptiel bewoonde gebieden van Zuid-Amerika 60 tot 58 miljoen jaar geleden, tijdens het Paleoceen. Momenteel, Het is de grootste bekende slang die op aarde is ontstaan.
De naam is te danken aan de grootte en de plaats van ontdekking. Overblijfselen van dit dier werden voor het eerst gevonden in 2009, in de Cerrejón-kolenmijn, in Colombia. Het is een van de grootste open mijnen ter wereld.
Beschrijving van de Titanoboa
Door onderzoek uitgevoerd aan de wervels van deze slang kon worden geconcludeerd dat het dier kon wel 1135 kilo wegen, een gewicht vergelijkbaar met dat van een terreinwagen. Bovendien wordt gespeculeerd dat de lengte van een volwassen titanoboa varieerde van 13 tot 14,3 meter, wat drie keer zoveel is als een huidige krokodil.
Naast de fossielen van dit gigantische reptiel werden ook resten gevonden van enorme schildpadden en XNUMX meter lange krokodillen, die zijn medebewoners in de meren waren. Sommige wetenschappers denken dat de titanoboa zich ermee kunnen voeden, aangezien er tegenwoordig grote slangen zijn die een krokodil kunnen opeten. Echter, er zijn aanwijzingen dat dit dier zich waarschijnlijk ook met vis voedde. Deze eigenschap zou de titanoboa uniek maken binnen de boid-familie.
De Titanoboa was een constrictorslang, fysiek zeer vergelijkbaar met de huidige boa, ongeacht de grootte. Dit betekent dat hij wurgde zijn slachtoffers met grote kracht, dus hij hoefde geen gif te produceren. Hij kon een kracht uitoefenen van 50 kilo per vierkante centimeter. Deskundigen zijn van mening dat de titanoboa het stond aan de top van de voedselketen, en als het samenviel met de mens, zou het zich er ook mee hebben gevoed.
Deze gigantische slang stierf ongeveer 58-55 miljoen jaar geleden uit, toen de temperaturen hun maximum bereikten in het Paleoceen, als gevolg van veranderingen veroorzaakt door de temperatuurstijging.
anatomie
Aanvankelijk dacht men dat de in de mijnen gevonden wervels van een krokodil waren. Enige tijd later realiseerden wetenschappers zich dat het echt een slang was en toen begonnen ze theorieën te maken over dit reptiel en zijn omgeving.
Na het vinden van een schedel en kaak werd geconcludeerd dat het was in staat zijn mond wijd genoeg te openen, de onderkaak te scheiden, om een hele krokodil door te slikken. Dit is niet verwonderlijk, aangezien moderne slangen hetzelfde kunnen doen om grotere dieren op te slokken.
Klimaat
De ontdekking van Titanoboa cerrejonensis Het was een hele ontdekking met betrekking tot de studies over het klimaat van het Paleoceen. Met het verschijnen van dit reptiel begonnen verschillende hypothesen te worden gemaakt over de graden die op dat moment hadden kunnen bestaan.
Aangezien slangen koudbloedige dieren zijn, varieert hun grootte afhankelijk van de temperatuur van hun leefgebied. Er is berekend dat de titanoboa, die zo gigantisch is, het had een gemiddelde temperatuur van 30 tot 34 graden nodig om te overleven. Dankzij deze gegevens kan de aanvankelijke theorie dat tropische vegetatie warmere temperaturen niet kan overleven en dat er bijgevolg minder soortenrijkdom is in warmere gebieden, ter discussie worden gesteld.
Sommige wetenschappers zijn het echter niet eens met dit idee. In 2009 verscheen een studie die in tegenspraak was met de eerdere theorie. Volgens deze studie zouden de hagedissen die tegenwoordig in tropische gebieden leven tot tien meter lang moeten worden, maar dat is niet het geval.
De specialist in biomechanica, Mark Denny, was van mening dat de slang, die zo groot is, ook veel metabolische warmte zou produceren, dus de omgevingstemperatuur moet tussen de vier en zes graden lager zijn geweest dan de eerste schatting die werd gemaakt, om te voorkomen het reptiel oververhit.
Nieuwsgierigheid over de titanoboa
[gerelateerde url=»https://infoanimales.net/dinosaurussen/microraptor/»]
Gezien de hoge temperaturen, de vochtigheid en de bestaande oerwouddichtheid in de equatoriale zone van Zuid-Amerika, zulke oude fossielen van gewervelde dieren waren nog nooit eerder gevonden. Dankzij deze ontdekking hebben wetenschappers de evolutionaire geschiedenis van slangen beter kunnen begrijpen. Ze hebben ook het klimaat van de Amerikaanse tropen in een belangrijke periode op evolutionair niveau kunnen afleiden, aangezien er in die tijd nieuwe soorten verschenen.
In 2011 werd een elektromechanische replica van een Titanoboa gemaakt. Met twintig aluminium schakels en veertig hydraulische cilinders bereikte hij een lengte van tien meter. Er zijn plannen om deze robot uit te breiden tot een lengte van 15 meter.
Een jaar later, in 2012, werd een levensgrote reconstructie van de titanoboa tentoongesteld in Grand Central Station in New York. Dit beeld was 14 meter lang en woog 90 kilo. Het is gemaakt om de documentaire "Titanoboa: Monster Snake" te promoten.