Liopleurodon was een van de mariene toproofdieren die tussen 160 en 155 miljoen jaar geleden leefden in de Europese zeeën van het Midden-Jura tot het late Jura. Zou moeten de grootste soort van dit geslacht kan 6,39 meter lang worden. Deze in het water levende carnivoor behoorde tot de Pliosauroidea, een clade van plesiosauriërs met korte hals. De naam, uit het Latijn, betekent "gladde tanden".
Binnen het geslacht Liopleurodon zijn er twee erkende soorten: de Liopleurodon ferox, die de grootste van de twee was, en de Liopleurodon pachydeirus, minder algemeen dan de eerste. De overblijfselen van dit dier werden voornamelijk gevonden in Frankrijk, Duitsland en Engeland. Op dit moment behoren de meest complete skeletten die van dit geslacht zijn gevonden tot de soort Liopleurodon ferox.
Ontdekking van Liopleurodon
In 1873 noemde Henri-Émile Sauvage dit geslacht Liopleurodon na de ontdekking van drie tanden van 70 millimeter. Elk van deze tanden werd afzonderlijk in Frankrijk gevonden, dus waren ze aanvankelijk toegewezen aan drie verschillende soorten Liopleurodon, de enige die uiteindelijk geldig was, was die van Liopleurodon ferox.
Overblijfselen van een in het water levende roofdier uit de late Jura-periode werden gevonden in de Wolga-bedden, Rusland. In 1948 noemde Novozhilov het Liopleurodon rossicus en beschreef het als behorend tot de Pliosaur-familie. Het is echter in het geslacht Strongyloroptaphus.
Beschrijving van Liopleurodon
Net als andere plesiosauriërs, Liopleurodon had vier sterke vinnen. Met hen werd het in het water voortbewogen, in tegenstelling tot andere mariene dinosaurussen die het met de staart konden doen, zoals de Ichtyhosaurus. Met een robot is onderzoek gedaan naar de zwemwijze van deze reptielen. Deze toonde aan dat dit niet de meest efficiënte manier is, maar het geeft een zeer goede acceleratie. Omdat hij een roofdier was in een hinderlaag op zee, was dit een zeer wenselijke eigenschap voor hem. Er werden ook studies uitgevoerd op de schedel van dit krachtige waterreptiel. Er wordt gespeculeerd dat het neusgaten had waarmee het de oorsprong van bepaalde geuren kon achterhalen.
Omvang
Tot op de dag van vandaag blijft de maximale grootte van Liopleurodon een controversieel onderwerp. Paleontoloog LB Tarlo gelooft dat de totale lengte van een pliosaurus, inclusief Liopleurodon, kan worden geschat op basis van de lengte van de schedel. Volgens hem is de schedel van deze waterreptielen gelijk aan een zevende van de totale lichaamslengte. De langste gevonden schedel van L. ferox heeft een lengte van 1,54 meter. Volgens de theorie van LB Tarlo moet het dier ongeveer 10,5 meter lang zijn geweest. Ontdekkingen over de Kronosaurus, een ander geslacht dat tot de Pliosauriërs behoort, doen echter twijfel rijzen over de juistheid van de methode van LB Tarlo.
Nader onderzoek van de anatomie van de pliosaurus leidde tot de conclusie dat de schedels slechts een vijfde van de totale lichaamslengte van het dier waren. Een goed bewaard gebleven skelet van L. ferox is te zien in het museum voor geologie en paleontologie aan de Universiteit van Tübingen in Duitsland. Dit exemplaar heeft een lengte van ongeveer 4,5 meter. Een ander volwassen exemplaar van deze soort, uit de Oxford Clay Formation nabij Peterborough in Engeland, heeft een schedellengte van 1,26 meter en de totale lichaamslengte wordt geschat op 6,39 meter. Daarom, er wordt aangenomen dat een volwassen Liopleurodon ferox een totale lengte van 5 à 7 meter heeft gehad.
[gerelateerde url=»https://infoanimales.net/dinosaurussen/ichthyosaurus/»]
Fossielen die wijzen op een taxon van waarschijnlijk meer dan 15 meter lang zijn gevonden in de Kimmeridge Clay Formation in Engeland. Dit exemplaar is echter niet toegewezen als behorend tot het geslacht Liopleurodon.
Er is nog een onvolledig exemplaar te zien in het Oxford University Museum of Natural History in Engeland. De bek hiervan heeft een lengte van 2,8 meter. Hoe dan ook, de kaak zou meer dan 3 meter hebben gemeten. Aanvankelijk was dit exemplaar toegewezen aan het geslacht Stretosaurus, als Stretosaurus macromerus. Tegenwoordig wordt het echter beschouwd als onderdeel van het geslacht Liopleurodon en werd het omgedoopt tot Liopleurodon macromerus. Het werd later omgedoopt tot Pliosaurus macromerus. Met betrekking tot het geslacht Stretosaurus wordt het momenteel beschouwd als een junior synoniem van Liopleurodon.
Liopleurodon curiosa
[gerelateerde url=»https://infoanimales.net/dinosaurussen/plesiosaurus/»]
En el año 1999, de Liopleurodon was te zien in een aflevering van de miniserie "Walking with dinosaurs", van de BBC. Daar verschijnt hij als een enorm roofdier met een lengte van 25 meter. Dit kenmerk komt niet overeen met een van de Liopleurodon-soorten. Deze fout kan zijn beïnvloed door verschillende ontdekkingen van zeer grote Pliosauriërs, zoals het "Arramberi Monster". Er wordt gespeculeerd dat deze dinosaurus een lengte had van maximaal 18 meter. Ondanks dat er bepaalde overeenkomsten zijn met Liopleurodon, zijn de gevonden overblijfselen van het "Arramberi-monster" niet voldoende om het aan een geslacht toe te schrijven.