พาราเซาโรโลโฟส

Parasaurolophus เป็นไดโนเสาร์แฮดโรซอริดออร์นิโธพอดที่กินพืชเป็นอาหาร ซึ่งมีชีวิตอยู่ในช่วงปลายยุคครีเทเชียสเมื่อประมาณ 83 ถึง 71 ล้านปีก่อน มันเป็นไดโนเสาร์ที่รู้จักกันดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในลักษณะที่หัวกะโหลกเป็นรูปค้อน หงอนที่มีนั้นเป็นที่มาของชื่อนั่นเอง «For» หมายถึง «ร่วมกัน» ในภาษากรีก «Saurus» ดังที่เราได้เห็นแล้วว่าหมายถึง «จิ้งจก» และสุดท้ายคือ «Lophos» ที่แปลว่า «ยอด» รวมชื่อของเขาทั้งหมดจะแปลว่า "Near the Crested Lizard"

ชื่อเสียงของเขาเพิ่มขึ้นมาจากภาพยนตร์เรื่อง Jurassic Park ของสตีเว่น สปีลเบิร์กในปี 1993 เช่นเดียวกับไดโนเสาร์ตัวอื่นๆ ที่ได้รับความนิยมจากภาพยนตร์เรื่องนี้ เรายังสามารถพบพาราซอโรโลฟัสในภาพยนตร์ดิสนีย์เรื่องอื่นๆ เช่น Fantasia หรือ Dinosaurio และในอนิเมชั่นของ Pixar เช่น "The Good Dinosaur" หรือแม้แต่ที่นี่ในบทความนี้! ที่เราจะอุทิศให้กับมันเพื่อทำความรู้จักกับไดโนเสาร์ขี้สงสัยตัวนี้อย่างใกล้ชิดมากขึ้น ตั้งแต่พฤติกรรมของมัน รู้จักมันในเชิงกายวิภาค และสมมติฐานต่างๆ เกี่ยวกับการทำงานของยอดของมัน

Parasaurolophus กายวิภาคศาสตร์

เช่นเดียวกับโครงกระดูกไดโนเสาร์อื่น ๆ มักไม่พบโครงกระดูกของ Parasaurolophus อย่างครบถ้วน เป็นที่รู้จักกัน ว่ามีอยู่ด้วยกัน 3 ชนิด คือ Parasaurolophus Walkeri, Tubicen และ Cyrtocristatus ตามหลักการแล้วตามซากฟอสซิลของ P. Walkeri คำนวณได้ว่า ยาวน่าจะประมาณ 10 เมตร กระโหลก 1 เมตร รวมยอดแล้วสูงประมาณ 3-4 เมตร ในกรณีของทูบิเซ็น กะโหลกศีรษะมีขนาดใหญ่กว่า ซึ่งนำไปสู่ทฤษฎีที่ว่าลำตัวและความยาวของมันอาจใหญ่กว่านี้

น้ำหนักประมาณ 2 ตันและเช่นเดียวกับแฮดโรซอริดตัวอื่นๆ เชื่อกันว่ามันสามารถเดินได้ทั้ง 2 ขาและเดินด้วย 4 ขา ส่วนหน้าที่รู้จักเพียงอย่างเดียวนั้นค่อนข้างสั้นเมื่อเทียบกับฮาดโรซอริดอื่นๆ อย่างไรก็ตาม ความแข็งแรงที่มากกว่านั้นสังเกตได้จากกระดูกสะบักที่สั้นแต่กว้าง (ไหล่ ใบมีด). โคนขาที่พบจาก Parasaurolophus Walkeri มีขนาด 103 เซนติเมตรและแข็งแรงตามความยาวของมัน กระดูกต้นแขนและกระดูกเชิงกรานยังแข็งแรงอีกด้วย กายวิภาคเฉพาะนี้ทำให้คนหนึ่งคิดว่าในการหาอาหารและกินนั้นสามารถทำได้ทั้ง 4 ขา ในขณะที่การกระจัดควรอยู่ที่ 2

ส่วนปลายของแขนขายังคงไม่ได้รับการแก้ไข ในขณะที่นักบรรพชีวินวิทยาบางคนโต้แย้งว่ามันอาจมีกีบเท้าได้ แต่บางคนก็แนะนำว่ามันอาจเป็นกรงเล็บแต่เสื่อมสภาพไปตามกาลเวลา ความจริงก็คือมีการค้นพบรอยพิมพ์บนผิวหนังที่เหลืออยู่ ดังนั้นจึงมีแนวคิดทั่วไปที่ชัดเจนในภาพรวม พวกเขายังมีหางที่ยาวและแบนซึ่ง คิดว่าน่าจะใช้หางว่ายน้ำ

หงอนที่เด่นชัด

หากมีลักษณะเฉพาะของ Parasaurolophus ก็จะมีหงอนที่ใหญ่และเป็นรูปค้อนโดยเฉพาะ นี้ ประกอบด้วยพรีแมกซิลลาและกระดูกจมูกและแยกออกจากด้านหลังศีรษะดังที่เห็นในภาพ มีทฤษฎีมากมายเกี่ยวกับมันและหน้าที่ของมัน ตัวอย่างเช่น วิลเลียม พาร์ค ผู้ตั้งชื่อสกุลนี้ เสนอว่าอาจมีส่วนเชื่อมโยงระหว่างหงอนกับคอเพื่อรองรับศีรษะ สิ่งที่เมื่อคุณคิดเกี่ยวกับมันค่อนข้างแปลก มีการเสนอว่าอาจมีผิวหนังแล่นจากหงอนถึงคอ

หงอนยังถูกวาดเป็นรูปท่อและกลวงด้วยส่วนกลวง 4 ส่วน สองอันชี้ขึ้นและสองอันชี้ลง หน้าที่สมมุติที่มันจะทำได้คือสามารถกลั้นหายใจขณะอยู่ใต้น้ำได้ ในทางกลับกัน ทฤษฎีนี้ก็ถูกปฏิเสธในภายหลังเช่นกัน แน่นอน เชื่อกันว่ามันถูกใช้เพื่อดึงดูดความสนใจระหว่างชายและหญิง บางทีอาจจะเป็นเพื่อเตือนถึงอันตรายบางอย่าง หรือเพื่อรักษาอุณหภูมิ ในบรรดาทฤษฎีทั้งหมด ทฤษฎีที่น่าเชื่อถือที่สุดคือเรื่องของการสื่อสาร. ส่วนกลวงภายในของท่อ สามารถทำหน้าที่เป็นตัวสะท้อนธรรมชาติพร้อมฟังก์ชั่นเสียงเพื่อสื่อสารระหว่างกัน

การให้อาหาร

ด้วยฟันรูปเสาหลายร้อยซี่ ที่จะมาแทนที่ตัวที่หมดสภาพไป อาหารกินพืชเป็นอาหารอย่างสมบูรณ์ มีจงอยปากกว้างแบนเหมือนเป็ด การสึกหรอของฟันมาจากการเคี้ยวที่ซับซ้อนซึ่งเขาบดและบดอาหารก่อนที่จะกลืนเข้าไป กลไกนี้ค่อนข้างแตกต่างจากสัตว์กินพืชอื่นๆ ในยุคนั้น นอกจากนี้ยังกินอาหารด้วยอวัยวะคล้ายจะงอยปากและสามารถกักเก็บอาหารไว้ในปากได้ สิ่งที่คล้ายกับแก้มของสัตว์กินพืชซึ่งป้องกันไม่ให้ผักหลุดออก และเนื่องจากขนาดของมันจึงเชื่อกันว่า มันสามารถเข้าถึงอาหารได้สูงถึง 4 เมตร

Robert Thomas Bakker นักบรรพชีวินวิทยาชาวอเมริกันผู้มีชื่อเสียงได้ร่วมมือในการพัฒนาทฤษฎีที่มีส่วนร่วมอย่างมากในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับไดโนเสาร์ หนึ่งในนั้นซึ่งอ้างถึง Parasaurolophus ระบุว่า จะงอยปากแคบๆ ของแลมบีโอซอรีนอาจทำให้เลือกอาหารได้มากขึ้น ในทางตรงกันข้าม ฮาดโรซอรีนมีขนาดกว้างกว่า โดยไม่จำเป็นต้องเลือกอาหาร

ความอยากรู้อยากเห็นของ Parasaurolophus

• ถือว่าหงอนเปลี่ยนไปตามอายุ เพศ และสายพันธุ์ที่เป็นอยู่ ไม่มีความเห็นเป็นเอกฉันท์ที่แท้จริงเกี่ยวกับวิธีการทำงาน เนื่องจากพบซากที่แตกต่างกันมาก
• จะงอยปากคล้ายกับของเป็ดมาก บ่งบอกว่ามันอาจเป็นสัตว์ที่จู้จี้จุกจิกมาก
• เงินฝากที่พบมาจากแคนาดาและสหรัฐอเมริกา
• เมื่อเป่าแรง ๆ อากาศจะไหลเวียนผ่านห้องและเกิดเสียงดังเหมือนเสียงคำราม
• การใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์ของหงอน Parasaurolophus Tubicen ที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดี เขาระบุว่าเสียงจะถูกสร้างขึ้นที่ 30 Hz
• เนื่องจากพบซากฟอสซิลในสภาพที่ดี จึงพบว่าหูชั้นในที่พวกมันมีนั้นมีความแหลมคมและพัฒนาอย่างมาก
• มีการค้นพบสิ่งบ่งชี้ที่ดูเหมือนจะบ่งบอกว่ายอดนั้นไม่เพียงแต่ส่งเสียงเท่านั้น แต่ยังใช้เพื่อระบุสมาชิกของฝูงด้วย
• Wheeler เสนอคำอธิบายในปี 1978 ว่ายอดสามารถทำหน้าที่ควบคุมอุณหภูมิได้อย่างไรโดยช่วยให้สมองเย็นลง