Ο Raphus cucullatus, κοινώς γνωστός ως Dodo ή Dronte, είναι ένα εξαφανισμένο είδος που ανήκει στην υποοικογένεια Raphinae. Είναι ένα κολοβόμορφο πουλί χωρίς πτήση που ζούσε στο νησί του Μαυρίκιου στον Ινδικό Ωκεανό. Αυτό το ζώο σχετίζεται με τα περιστέρια που έπαψαν να μπορούν να πετούν λόγω της προσαρμογής τους σε μια επίγεια ζωή. Η εξαφάνιση του ντόντο έγινε στα τέλη του XNUMXου αιώνα και προκλήθηκε από τον άνθρωπο.
Ο πλησιέστερος γενετικός συγγενής του Raphus cucullatus είναι η πασιέντζα Rodrigues, η οποία κατοικούσε στο νησί Rodrigues. Είναι ένα άλλο είδος εξαφανισμένου πτηνού που δεν πετάει που ανήκει στην υποοικογένεια των Raphinae. Σήμερα, ο πλησιέστερος εν ζωή συγγενής του Dodo είναι το περιστέρι Nicobar, ένα ενδημικό πουλί που ζει σε μερικά νησιά του Ινδικού Ωκεανού.
Περιγραφή του Dodo
Επειδή το Dodo εξαφανίστηκε αρκετά νωρίς, δεν υπάρχει ακριβής περιγραφή αυτού του ζώου. Υπάρχουν εικασίες για την εμφάνισή του που βασίζονται σε παλιά σχέδια και περιγραφές και στα υπολείμματα και τους σκελετούς που βρέθηκαν. Για να προσαρμοστούν στην επίγεια ζωή στο νησί, οι Dodos έχασαν την ικανότητα να πετούν. Ως αποτέλεσμα, οι μύες και οι σύνδεσμοι του στέρνου υπέστησαν ισχυρή παλινδρόμηση. Επιπλέον, το φτέρωμα έγινε νηματώδες και η ουρά έγινε πολύ κοντή με λίγα αδύναμα, τοξωτά φτερά.
raphus cucullatus ήταν ένα μέτρο ύψος περίπου και ένα βάρος που κυμαινόταν μεταξύ 9,5 και 17,5 κιλών. Το φτέρωμά του ήταν γκριζωπό και τα φτερά του μικρά. Το ράμφος του Dodo είχε μήκος περίπου 23 εκατοστά και το σημείο του έμοιαζε με γάντζο, πιθανότατα για να μπορεί να σπάσει τα σκληρά κελύφη των καρύδων. Όσον αφορά τα πόδια του, ήταν στιβαρά και κίτρινα και είχαν σγουρά φτερά στην πλάτη.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/smilodon/»]
Αρχικά αυτό το πουλί είχε ονομαστεί Didus ineptus, αφού η παραδοσιακή εικόνα που του αντιστοιχεί είναι αυτή ενός αδέξιου και παχύ πουλιού. Ωστόσο, οι ειδικοί αμφισβήτησαν πρόσφατα αυτή τη θεωρία. Αυτή τη στιγμή το θεωρούν τα παλιά σχέδια που βρέθηκαν του Ντόντο αντιστοιχούν σε άτομα σε αιχμαλωσία που είχαν υπερτροφοδοτηθεί.
Ανακάλυψη του Ντόντο
Τον 1574ο αιώνα, οι άνθρωποι έφτασαν στον βιότοπο του Ντόντο. Το έτος 1581 αποκαλύφθηκαν τα πρώτα νέα σχετικά με αυτό το πουλί στην Ευρώπη και το έτος XNUMX ένα δείγμα αυτού του είδους μεταφέρθηκε στην ευρωπαϊκή ήπειρο από έναν Ισπανό κατακτητή. Λόγω της αδεξιότητας και της ευκολίας σύλληψης του Dronte, οι Πορτογάλοι ανακαλυπτές το ονόμασαν στην καθομιλουμένη «ανόητο» Dodo. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτό το ζώο δεν είχε έρθει ποτέ σε επαφή με ανθρώπους, επομένως μπορούσε να κυνηγηθεί χωρίς δυσκολία.
Εξαφάνιση
Με την άφιξη των ανθρώπων στον Μαυρίκιο, νέα είδη εξαπλώθηκαν επίσης σε αυτόν τον βιότοπο. Αυτά τα ζώα περιελάμβαναν χοίρους, γάτες, σκύλους, μακάκους που τρώνε καβούρι και αρουραίους. Αυτό οδήγησε στην εμφάνιση νέων ασθενειών. Επιπλέον, η ανθρωπογενής καταστροφή των δασών έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξαφάνιση του Raphus cucullatus. Η τελευταία φορά που παρατηρήθηκε ένα δείγμα αυτού του είδους ήταν το έτος 1662. Ωστόσο, ένας άγριος σκλάβος ισχυρίζεται ότι είδε ένα Dodo το έτος 1674. Για το λόγο αυτό, εικάζεται ότι δεν εξαφανίστηκε εντελώς παρά το έτος 1690 .
Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι το κυνήγι αυτού του ζώου ήταν λιγότερο καταστροφικό από τη λεηλασία των φωλιών του από άλλα ζώα που εισήγαγε ο άνθρωπος. Τα γουρούνια, για παράδειγμα, σκότωσαν τα αυγά Dodo καθώς έκαναν επιδρομές σε φωλιές για να τα φάνε. raphus cucullatus εξαφανίστηκε εντελώς μόλις έναν αιώνα μετά την άφιξη των ανθρώπων στον βιότοπό τους.
Dodo Feeding
Ο ερευνητής Stanley Temple υπέθεσε ότι το tambalacoque, γνωστό και ως «δέντρο dodo», ήταν μέρος της διατροφής του Raphus cucullatus. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι σπόροι αυτού του φυτού μπορούσαν να βλαστήσουν μόνο αφού περάσουν από την πεπτική οδό του Dronte. Λόγω της εξαφάνισης αυτού του ζώου, το δέντρο dodo ήταν επίσης κοντά στην εξαφάνιση.
Ο Stanley Temple ήθελε να αποδείξει τη διατριβή του. Για να το κάνει αυτό, τάισε άγριες γαλοπούλες με συνολικά 17 φρούτα ταμπαλακόκ. Μόνο τρία από αυτά φύτρωσαν. Ωστόσο, η θεωρία του συνέχισε να έχει αρκετά σημεία που δεν είχαν διευκρινιστεί. Για παράδειγμα, η βλάστηση άλλων φρούτων μετά την κατάποση από γαλοπούλες δεν επαληθεύτηκε. Επιπλέον, ο Temple αγνόησε τις αναφορές των AW Hill και HC King που αφορούσαν τη βλάστηση των σπόρων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του δέντρου dodo. Και οι δύο ανακάλυψαν ότι οι σπόροι δεν χρειάζονταν προηγούμενη διάβρωση για να βλαστήσουν, αν και αυτές οι περιπτώσεις εμφανίζονταν σπάνια.
Λαϊκός πολιτισμός
Λόγω της ιστορίας του Dodo, της περίεργης εμφάνισής του και της γενικής ιδέας ότι ήταν ένα αδέξιο και ανόητο πουλί, έχει γίνει πολιτιστική αναφορά που αναφέρεται σε διάφορους τομείς. Η ασπίδα του Μαυρικίου, για παράδειγμα, έχει ένα Dronte στα αριστερά. Επιπλέον, ο ζωολογικός κήπος του Τζέρσεϊ στην Αγγλία έχει χρησιμοποιήσει αυτό το ζώο ως σύμβολο, αφού είναι εξειδικευμένο στην επανεισαγωγή ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση μέσω της διατήρησης και της αναπαραγωγής.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/titanoboa/»]
Το 1938, οι Looney Tunes δημιούργησαν ένα καρτούν ενός Dronte που ονομάζεται Yoyo Dodo. Πρόκειται για ένα τρελό πουλί που πρωταγωνίστησε στο «Porky in Wackyland». Ο Raphus cucullatus έχει επίσης εμφανιστεί σε κόμικς, τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες. Ένα παράδειγμα για αυτό είναι η διάσημη ταινία μεγάλου μήκους «Ice Age». Σε αυτή την ταινία, οι πρωταγωνιστές έχουν μια αντιπαράθεση με ένα κοπάδι Dodos για ένα καρπούζι.
Λογοτεχνία
Μέχρι σήμερα υπάρχουν πολυάριθμα λογοτεχνικά έργα που αναφέρουν το Dodo. Πιθανώς το πιο γνωστό παγκοσμίως είναι το «Alice in Wonderland», σε σενάριο Lewis Carroll. Στο τρίτο κεφάλαιο, εμφανίζεται ένας Dronte που διοργανώνει έναν παράλογο αγώνα στον οποίο τελικά αποφασίζει ότι όλοι οι συμμετέχοντες είναι νικητές, οπότε πρέπει να ανταμειφθούν. Το Dodo αναφέρεται επίσης στο βιβλίο "Fantastic Beasts and Where to Find Them" της JK Rowling. Σε αυτή την περίπτωση, ο Raphus cucullatus παρουσιάζεται ως ένα μυθικό ον του οποίου το όνομα είναι "diricawl". Σε αυτό το μυθιστόρημα, αυτό το ζώο έχει την ικανότητα να εξαφανίζεται και να εμφανίζεται ξανά οπουδήποτε και λόγω αυτής της ικανότητας, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχει εξαφανιστεί ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Επίσης, τα κλωνοποιημένα Dodos είναι κοινά κατοικίδια στα μυθιστορήματα της Πέμπτης Επόμενης, γραμμένα από τον Jasper Fforde.
Όχι μόνο τα φανταστικά μυθιστορήματα έχουν δώσει σημασία σε αυτό το ζώο, Οι φιλόσοφοι κάνουν επίσης αναφορές σε αυτό το ζώο. Ο Σοπενχάουερ μιλάει για το Ντόντο στο έργο του «Στη βούληση στη φύση» αποκαλώντας το «Didus ineptus». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Raphus cucullatus εξαφανίστηκε λόγω της έλλειψης θέλησης ή ουσίας να αναπτύξει οποιοδήποτε είδος φυσικής προστασίας.