Η λέξη "Microraptor" προέρχεται από την ελληνική, μεταφρασμένη θα σήμαινε "μικρό αρπακτικό". Όπως δηλώνει και το όνομά του, ήταν σαρκοφάγο σε μέγεθος περιστεριού, περίπου και γρήγορο. Είναι ένας από τους μικρότερους δεινόσαυρους που υπήρξαν ποτέ. από αυτούς που είναι γνωστοί. Στο γένος του Microraptor, υπάρχουν τρία είδη: Microraptor zhaoianus, Microraptor gui και Microraptor hanqingi. Αυτά τα τρία είδη έζησαν στην πρώιμη Κρητιδική περίοδο, περίπου 125 με 113 εκατομμύρια χρόνια πριν στην Απτιανή, στην Ασία. Μεταγενέστερες μελέτες δείχνουν ότι τα τρία είδη είναι στην πραγματικότητα παραλλαγές του Microraptor zhaoianus Cryptovolans και όχι διαφορετικά είδη.
Υπάρχουν περισσότερα από 300 απολιθώματα αυτού του αρπακτικού που εκτίθενται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο. Από τα καλύτερα διατηρημένα απολιθώματα μπορεί να συναχθεί με μεγάλη βεβαιότητα ότι αυτός ο δεινόσαυρος είχε φτερά. Αυτά τα δεδομένα ενισχύουν τη θεωρία ότι τα πουλιά προέρχονται από δεινόσαυρους. Υπάρχουν ακόμη και μελέτες που υποδηλώνουν ότι μπορεί να ήταν σε θέση να πετάξει ενεργά. Παρά την ανατομική του ομοιότητα με τα πουλιά, θεωρείται δεινόσαυρος χωρίς πτηνά που ανήκει στην ομάδα των δρομαιοσαύρων, μαζί με τον Velociraptor.
Περιγραφή του Microraptor
Σε αυτήν την εικόνα που τράβηξα στο μουσείο φυσικών επιστημών στη Στουτγάρδη, στη Γερμανία, μπορείτε να δείτε ένα απολιθωμένο δείγμα του Microraptor. Έχει υπολείμματα τροφής στο στομάχι του και φτερά στην ουρά και τα μπράτσα του. Αυτός ο θηρευτής ήταν ένας από τους πιο άφθονους δεινόσαυρους εκτός των πτηνών στο οικοσύστημά του και είναι ο δρομαιοσαύριος με τα περισσότερα απολιθώματα που βρέθηκαν σήμερα.
Αυτό το αρπακτικό είχε μήκος μεταξύ 42 και 83 εκατοστών και μπορούσε να ζυγίσει έως και ένα κιλό. Ο φυσικός του βιότοπος ήταν τα δάση όπου γλιστρούσε από δέντρο σε δέντρο για να κυνηγήσει τη λεία του όπως πτηνά, θηλαστικά και ιπτάμενες σαύρες. Τα πάνω οστά των πρόσθιων άκρων ήταν πολύ μακριά, ο λαιμός στενός και τα δόντια του λεία και μερικώς οδοντωτά.
Το Microraptor είναι ιδιαίτερα γνωστό από τους παλαιοντολόγους για το ότι έχει ασυνήθιστα μακριά φτερά πτήσης στα πόδια του, δεν ήταν συνηθισμένο στα πρώιμα πουλιά ή στους φτερωτούς δεινόσαυρους. Επιπλέον, το σώμα του καλυπτόταν από ένα παχύ στρώμα φτερών και στην άκρη της ουράς του υπήρχε ένα πανί σε σχήμα ρόμβου, το οποίο σίγουρα χρησίμευε για να του δώσει μεγαλύτερη σταθερότητα όταν πετούσε.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/velociraptor/»]
Χρώμα
Το 2012, ο παλαιοντολόγος Quanguo Li εξέτασε τα μελανοσώματα, τα οποία είναι κύτταρα μελάγχρωσης, σε ένα νέο δείγμα και ήταν σε θέση να προσδιορίσει ότι το φτέρωμα ήταν μαύρο και γαλαζωπό χρώμα με ιριδίζον αποτέλεσμα, δηλαδή: Ο τόνος του φωτός ποικίλλει ανάλογα με τη γωνία από την οποία φαίνεται, όπως μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, με σαπουνόφουσκες, λεκέδες λαδιού ή φτερά παγωνιού. Δεν είναι απολύτως σαφές ποια λειτουργία έπαιζε αυτό το οπτικό φαινόμενο για το ζώο, αλλά υποτίθεται ότι, όπως τα σύγχρονα πουλιά με ιριδίζον φτέρωμα, το χρησιμοποιούσαν για να επικοινωνούν και με προθέσεις ζευγαρώματος.
Φτερά μικροαρπτήρα
Είναι ενδιαφέρον ότι το Microraptor είχε δύο φτερά σε κάθε άκρο, τέσσερα φτερά συνολικά. Μερικοί επιστήμονες σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ολίσθηση και πτήση με πτερύγια και μάντευαν ότι πιθανότατα ζούσε σε δέντρα, καθώς τα φτερά στα πόδια του θα δυσκόλευαν την κίνηση στην ξηρά. Εικάζεται ότι τα μακριά φτερά στα πίσω άκρα χρησίμευαν για την αλλαγή κατεύθυνσης στον αέρα και τη διατήρηση της ισορροπίας κατά τη διάρκεια της πτήσης, εκτελώντας βασικά τη λειτουργία των φτερών της ουράς των σύγχρονων πτηνών.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με τον τύπο πτήσης που μπορούσε να κάνει το Microraptor, η πιο πιθανή και επιστημονικά υποστηριζόμενη είναι η πτήση με κινητήρα. Ωστόσο, άλλοι συγγενείς της οικογένειας των Dromaeosauridae, όπως ο Deinonychus, πιθανότατα δεν ήταν σε θέση να πετάξουν με κινητήρα, καθώς τα φτερά τους ήταν μικρότερα και τα χτυπήματα πτήσης τους πιο περιορισμένα. Με αυτές τις μελέτες συνάγεται το συμπέρασμα ότι το Microraptor εξέλιξε την πτήση ανεξάρτητα από τους προγόνους των πτηνών.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/deinonychus/»]
Αυτός ο μικρός θηρευτής σχηματίζει το clade Microraptoria, μαζί με άλλα τετράφτερά αρπακτικά. Αυτό το clade ανήκει στην υποοικογένεια Microraptorinae, της οικογένειας Dromaeosauridae. Η διάταξη των φτερών έχει κάνει πολλούς επιστήμονες να αναλογιστούν τη σημασία που θα μπορούσε να είχε στο αρχικό επίπεδο πτήσης και εξέλιξης για τα σημερινά πουλιά. Το 1915, μερικοί επιστήμονες άρχισαν να εξετάζουν την πιθανότητα τα πτηνά να περνούν από ένα στάδιο με τέσσερα πτερύγια στην εξέλιξή τους, ονομάζοντας αυτή την κατάσταση ως "Tetrapteryx".
σίτιση
Με τα χρόνια, έχουν βρεθεί διαφορετικά απολιθώματα Microraptor που περιείχαν υπολείμματα τροφής στο στομάχι τους. Μεταξύ αυτών των υπολειμμάτων ήταν δυνατό να διακριθούν διαφορετικά οστά θηλαστικών, οστά πουλιών και μερικών ψαριών και συνήχθη το συμπέρασμα ότι ήταν ικανός να καταπιεί ολόκληρα μικρά ζώα. Καθώς δεν βρέθηκαν γαστρικοί κόκκοι σε καμία περίπτωση, θα μπορούσε να συναχθεί ότι αυτό το «μικρό αγόρι» έριχνε δύσπεπτα οργανικά υλικά, όπως μερικά οστά, φτερά και γούνα, στα περιττώματα.
Αρχικά θεωρήθηκε ότι ο Microraptor ήταν νυχτερινός κυνηγός λόγω του μεγέθους των σκληρωτικών δακτυλίων των ματιών. Ωστόσο, αμφισβητήθηκε έντονα μετά την ανακάλυψη ότι το φτέρωμα αυτού του αρπακτικού ήταν ιριδίζον, καθώς δεν υπάρχει σημερινό νυχτόβιο πουλί που να έχει φτερά αυτού του τύπου.
Περιέργειες μικροαρπακτών
Το Microraptor έχει παρουσιαστεί σε πολλά ντοκιμαντέρ, ταινίες και βιβλία:
- Προϊστορικό Πάρκο (τρίτο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ του 2006)
- Τέσσερις φτερωτοί δεινόσαυροι (ντοκιμαντέρ)
- The Land Before Time XII: The Great Day of the Flyers (ταινία)
- Donotopia: Ταξίδι στα Χαντάρα (μυθιστόρημα)
- Ταρμπόσαυρος: Ο ισχυρότερος ποτέ (ντοκιμαντέρ)
Επιπλέον, υπάρχει ένα μοντέλο Microraptor στη συλλογή Carnegie, το οποίο είναι μια συλλογή από αυθεντικά, ζωγραφισμένα στο χέρι αντίγραφα δεινοσαύρων και άλλων εξαφανισμένων ζώων.
Τέλος, μένει να σημειωθεί ότι Ήταν ο πρώτος δεινόσαυρος χωρίς πτηνά με αποτυπώματα φτερών και φτερών που βρέθηκε.. Χάρη σε αυτή την ανακάλυψη, και μαζί με τις έρευνες του Αρχαιοπτέρυξ που έγιναν, μπόρεσαν να συναχθούν νέες αρκετά στέρεες θεωρίες σχετικά με την εξέλιξη των πτηνών και την πτήση τους.