Όλοι γνωρίζουμε ότι οι δεινόσαυροι ήταν μεγάλες σαύρες που κατοικούσαν στη γη πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια. Η λέξη «δεινόσαυρος» προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει «τρομερή σαύρα». Παρά τη γενική εικόνα που έχουμε για αυτά τα ζώα ως μεγάλα τέρατα με κοφτερά δόντια και δίψα για αίμα, πολλά από αυτά έφαγαν φυτά. Οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι αντιπροσωπεύουν μια πολύ διαφορετική ομάδα και έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα σαρκοφάγα.
Αυτές οι γιγαντιαίες σαύρες βρίσκονταν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας για μεγάλο χρονικό διάστημα, έως ότου έγινε η μαζική εξαφάνισή τους. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε λίγο για τα γενικά χαρακτηριστικά των φυτοφάγων δεινοσαύρων και θα δώσουμε και παραδείγματα από τους πιο αντιπροσωπευτικούς.
Χαρακτηριστικά των φυτοφάγων δεινοσαύρων
Αν και τα φυσικά χαρακτηριστικά και η συμπεριφορά των φυτοφάγων δεινοσαύρων ποικίλλουν πολύ, υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που μοιράζονται όλοι. Ανάμεσά τους προφανώς και φαγητό. Αυτές οι προϊστορικές σαύρες συμπεριέλαβαν φλοιό, φύλλα και μαλακά κλαδιά στη διατροφή τους, αφού κατά τον Μεσοζωικό δεν υπήρχαν άνθη, χόρτα ή σαρκώδεις καρποί. Την εποχή εκείνη, η πανίδα αποτελούνταν κυρίως από μεγάλα κυκάδια, φτέρες και κωνοφόρα.
Λόγω του είδους της τροφής που έτρωγαν αυτά τα ζώα, τα δόντια που είχαν μοιράζονταν ορισμένα χαρακτηριστικά. Αυτά είχαν μάλλον πιο ομοιογενές σχήμα από αυτά των σαρκοφάγων δεινοσαύρων. Εκτός, Τα φυτοφάγα είχαν μεγαλύτερα μπροστινά δόντια ή ακόμα και ράμφος, που διευκόλυνε το κόψιμο των φύλλων. Από την άλλη πλευρά, τα πίσω δόντια ήταν επίπεδα και έτσι μπορούσαν να καταπιούν καλύτερα τα λαχανικά. Οι ειδικοί εικάζουν ότι οι δεινόσαυροι που τρώνε φυτά τα μασούσαν, όπως τα σύγχρονα μηρυκαστικά. Μια άλλη θεωρία λέει ότι τα δόντια τους είχαν πολλές γενιές, σε αντίθεση με τα ανθρώπινα όντα που έχουν μόνο δύο (τα δόντια του γάλακτος και μετά τα τελικά).
Τέλος, μένει να σημειωθεί ότι τα μεγάλα σαυρόποδα είχαν ένα είδος πέτρας μέσα στο στομάχι τους, που ονομάζονταν γαστρόλιθοι. Υποτίθεται ότι αυτά βοήθησαν στη σύνθλιψη της τροφής μόλις καταποθεί. Επί του παρόντος, ορισμένα πτηνά έχουν επίσης αυτούς τους λεγόμενους γαστρόλιθους.
Οι πιο αντιπροσωπευτικοί φυτοφάγοι δεινόσαυροι
Υπάρχουν πολλά είδη φυτοφάγων δεινοσαύρων που έχουν ανακαλυφθεί σήμερα. Έρχονται σε διάφορα μεγέθη, σχήματα και εποχές. Ενώ κάποιοι είχαν εξαιρετικά μακρύ λαιμό για τροφή, άλλοι είχαν κέρατα για επίθεση ή κοχύλια για άμυνα. Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για τα πιο αντιπροσωπευτικά και γνωστά προς το παρόν.
ο βραχιόσαυρος
Ένας από τους πιο γνωστούς φυτοφάγους δεινόσαυρους είναι ο Brachiosaurus ή Brachiosaurus. Το όνομά του σημαίνει «βραχίονας σαύρας» και ανήκει στην ομάδα των σαρρισχίων σαυροπόδων. Αυτό το είδος έζησε από την ύστερη Ιουρασική περίοδο έως τα μέσα της Κρητιδικής περιόδου. Αυτή τη στιγμή είναι ένας από τους πιο γνωστούς δεινόσαυρους χάρη στην εμφάνισή του στο έπος του «Jurassic Park». Εκτός, Είναι ένας από τους μεγαλύτερους φυτοφάγους δεινόσαυρους όλων των εποχών.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/brachiosaurus/»]
Το Brachiosaurus μπορούσε να έχει μήκος έως 26 μέτρα και να φτάσει σε υψόμετρο 12 μέτρων. Οι ειδικοί εικάζουν ότι το βάρος του ήταν περίπου 32 έως 50 τόνοι. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του ήταν ο εξαιρετικά μακρύς λαιμός του. που περιελάμβανε 12 σπόνδυλους με μήκος 70 εκατοστά ο καθένας. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι έπρεπε να τρώει περίπου 1.500 κιλά τροφής κάθε μέρα για να μπορέσει να διατηρήσει το επίπεδο ενέργειας που απαιτούσε το τεράστιο σώμα του. Όσον αφορά την κοινωνική ζωή αυτού του ζώου, είναι πιθανό να ζούσε σε μικρά κοπάδια για να προστατεύεται από μεγάλα αρπακτικά.
ο στεγόσαυρος
Ένας άλλος εξέχων φυτοφάγος δεινόσαυρος είναι ο Στεγόσαυρος ή Στεγόσαυρος. Έχει αρκετά εκπληκτικά φυσικά χαρακτηριστικά και έγινε επίσης πολύ διάσημος χάρη στην εμφάνισή του στο έπος του «Jurassic Park». Το όνομά του προέρχεται από τα ελληνικά και σημαίνει «σκεπασμένη σαύρα» ή «σαύρα με στέγη». Οφείλει το όνομά του στις μεγάλες πλάκες που βρίσκονται κατά μήκος της πλάτης του και που χρησιμοποιούνται για την άμυνα του. Ο Στεγόσαυρος έζησε κατά την Ύστερη Ιουρασική περίοδο σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Πορτογαλία και Ηνωμένες Πολιτείες.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/stegosaurus/»]
Αυτή η προϊστορική σαύρα ήταν περίπου τριάντα πόδια μήκος και τέσσερα πόδια ύψος. Επιπλέον, το βάρος του υπολογίζεται σε περίπου έξι τόνους. Χάρη στις δύο σειρές οστέινων πλακών που εκτείνονται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης του, είναι ένας εύκολα αναγνωρίσιμος δεινόσαυρος. Αυτές οι πλάκες δεν ήταν μόνο χρήσιμες όταν αμύνονταν ενάντια σε άλλα αρπακτικά, αλλά εικάζεται επίσης ότι είχαν μια ρυθμιστική λειτουργία για να προσαρμόσουν τη θερμοκρασία του σώματος σε αυτήν του περιβάλλοντος. Στο στόμα, ο Στεγόσαυρος είχε ένα ράμφος για να αφαιρεί εύκολα φύλλα από τα φυτά.
τα τρικεράτωπα
Από τη λίστα με τους πιο εξαιρετικούς φυτοφάγους δεινόσαυρους, δεν μπορούν να λείπουν οι Triceratops. Το όνομά του από τα ελληνικά σημαίνει «πρόσωπο με τρία κέρατα». Και αυτό είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του: Είχε τρία κέρατα στο πρόσωπό του που χρησίμευαν τόσο για να αμυνθεί όσο και για να επιτεθεί εάν χρειαζόταν. Αυτό το ζώο είχε επίσης μια σημαντική εμφάνιση στο έπος του "Jurassic Park" και, χάρη σε αυτό, έχει γίνει ένας από τους αγαπημένους δεινόσαυρους πολλών ανθρώπων. Έζησε κατά την Ύστερη Κρητιδική περίοδο με αυτό που είναι αναμφίβολα το πιο διάσημο σαρκοφάγο: τον Tyrannosaurus Rex. Και οι δύο κατοικούσαν στη σημερινή Βόρεια Αμερική και οι Τρικεράτοποι ήταν μέρος της συνηθισμένης λείας για τον Τυραννόσαυρο.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/triceratops/»]
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το Triceratops είχε μήκος 7 έως 10 μέτρα και ύψος 3,5 έως 4 μέτρα. Επιπλέον, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, το βάρος αυτού του ζώου κυμαινόταν από 5 έως 10 τόνους. Ένα πολύ αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, εκτός από τα κέρατα του προσώπου, ήταν το φαρδύ κρανίο του που αντιπροσώπευε σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού μήκους του ζώου. Αυτή τη στιγμή θεωρείται το μεγαλύτερο κρανίο από όλα τα ζώα της ξηράς. Σχετικά με τα κέρατα, είχε ένα πάνω από κάθε μάτι και ένα άλλο στο ρύγχος. Βρέθηκαν κέρατα μήκους ενός μέτρου. Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό που πρέπει να τονιστεί είναι το δέρμα των Triceratops, καθώς ήταν διαφορετικό από αυτό των άλλων δεινοσαύρων. Υπάρχουν ακόμη και μελέτες που υποστηρίζουν ότι μπορεί να ήμουν καλυμμένος με μαλλιά.
Το Patagotitan Mayorum
Το Patagotitan Mayorum είναι ελάχιστα γνωστό, αλλά η πρόσφατη ανακάλυψή του ήταν πολύ σημαντική στον κόσμο της παλαιοντολογίας. Αυτό το γιγάντιο μακρύ λαιμό ανακαλύφθηκε το 2014 στην Αργεντινή και ήταν μεγάλη είδηση, γιατί μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος δεινόσαυρος που έζησε ποτέ. Έζησε πριν από περίπου 95 με 100 εκατομμύρια χρόνια σε μια δασική περιοχή της σημερινής Αργεντινής Παταγονίας.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/biggest-dinosaur/»]
Προς το παρόν, έχουν βρεθεί μόνο υπολείμματα ενός σκελετού αυτού του γιγαντιαίου ζώου, αλλά οι ειδικοί έχουν υπολογίσει ότι θα μπορούσε να είχε μήκος περίπου 37 μέτρα και να ζύγιζε περίπου 69 τόνους. Αυτή τη στιγμή είναι γνωστό ότι ήταν φυτοφάγος δεινόσαυρος. Ωστόσο, αυτό το πρόσφατο εύρημα εξακολουθεί να αφήνει πολλά άγνωστα άλυτα.
το ιγκουανόδον
Χάρη στην ταινία με τίτλο "Dinosaur" της Disney, το Iguanodon είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς δεινόσαυρους μεταξύ των παιδιών. Το όνομά του σημαίνει «δόντι ιγκουάνα» και έζησε στη σημερινή Ευρώπη κατά την πρώιμη Κρητιδική περίοδο. Τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του είναι τα μπροστινά του πόδια. Επιπλέον, αυτό το φυτοφάγο ήταν σε θέση να περπατήσει και στα τέσσερα και στα δύο πόδια. Είχε μήκος 10 έως 12 μέτρα και ύψος 2,70 έως 3,50 μέτρα. Το βάρος του κυμαινόταν μεταξύ 4 και 5 τόνων.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/iguanodon/»]
Οι παλαιοντολόγοι εικάζουν ότι επρόκειτο για ένα ασυνήθιστο ζώο που θα μπορούσε να ζήσει σε μικρά κοπάδια, αν και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με αυτό το τελευταίο γεγονός. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι φαίνεται δεν υπήρχε σεξουαλικός διμορφισμός μεταξύ αρσενικών και θηλυκών του Iguanodon, ένα χαρακτηριστικό που το ξεχωρίζει από άλλους φυτοφάγους δεινόσαυρους.
ο αγκυλόσαυρος
Τέλος, μένει να αναδείξουμε τον Ankylosaurus ή Ankylosaurus. Αυτό το φυτοφάγο ζούσε στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου στη σημερινή Βόρεια Αμερική, όπου συνυπήρχε με άλλους πολύ διάσημους δεινόσαυρους όπως ο Τρικεράτοπος ή ο Τυραννόσαυρος. Λόγω του κελύφους του, του έδωσαν το όνομα από το ελληνικό «Αγκυλόσαυρος», το οποίο σημαίνει μεταφρασμένο «θωρακισμένη σαύρα». Εκτός από την πανοπλία που κάλυπτε όλο το ραχιαίο μέρος του σώματός του, χαρακτηρίζεται και από ένα ρόπαλο που βρίσκεται στην άκρη της ουράς του. Το είδος της πανοπλίας που κάλυπτε τον Ankylosaurus ήταν ιδανικό για να αμυνθεί, ενώ η δύναμη με την οποία μπορούσε να χτυπήσει με το ραβδί της ουράς του θα μπορούσε να είναι θανατηφόρα για άλλα ζώα.
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/ankylosaurus/»]
Μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί πλήρης σκελετός αυτού του δεινοσαύρου. Ωστόσο, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είχε μήκος μεταξύ 6 και 9 μέτρων και ότι το ύψος του ήταν περίπου 1,70 μέτρα. Σχετικά με το βάρος, υπολογίζεται ότι έφτασε τους 6 τόνους. Αν και υπάρχουν ακόμη μέρη του σώματός του που δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά, ξέρει σίγουρα ότι είχε κοντό, φαρδύ σώμα και ότι περπατούσε στα τέσσερα.
Υπάρχουν πολλά ακόμη είδη φυτοφάγων δεινοσαύρων που δεν έχουμε ονομάσει σε αυτό το άρθρο, όπως οι Parasaurolophus, Protoceratops ή Apatosaurus. Καθένα από αυτά με μοναδικά και αξιόλογα χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούν από τα άλλα ζώα. Επιπλέον, είναι πολύ πιθανό με τα χρόνια απολιθώματα που ανήκουν σε δεινόσαυρους που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί ή υπολείμματα δεινοσαύρων που ήδη γνωρίζουμε θα συνεχίσουν να βρίσκονται, αλλά αυτό μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε νέες θεωρίες, εικασίες και υποθέσεις.