Το titanoboa, επίσης γνωστό ως Titanoboa cerrejonensis, είναι ένα εξαφανισμένο φίδι που ανήκει στην οικογένεια των boid. Αυτό το ερπετό κατοικούσε περιοχές της Νότιας Αμερικής πριν από 60 έως 58 εκατομμύρια χρόνια, κατά τη διάρκεια του Παλαιόκαινου. Αυτή τη στιγμή, Είναι το μεγαλύτερο γνωστό φίδι που έχει υπάρξει στο πρόσωπο της γης.
Το όνομα οφείλεται στο μέγεθός του και στον τόπο ανακάλυψής του. Τα υπολείμματα αυτού του ζώου βρέθηκαν για πρώτη φορά το 2009, στο ανθρακωρυχείο Cerrejón, στην Κολομβία. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανοιχτά ορυχεία στον κόσμο.
Περιγραφή του Τιτανομπόα
Μέσα από έρευνες που έγιναν στους σπονδύλους αυτού του φιδιού, κατέστη δυνατό να συμπεράνει κανείς ότι το ζώο μπορούσε να ζυγίζει έως και 1135 κιλά, βάρος παρόμοιο με αυτό ενός αυτοκινήτου εκτός δρόμου. Επιπλέον, εικάζεται ότι το μήκος ενός ενήλικου τιτανοβόα κυμαινόταν από 13 έως 14,3 μέτρα, που είναι τριπλάσιος από έναν σημερινό κροκόδειλο.
Μαζί με τα απολιθώματα αυτού του γιγαντιαίου ερπετού, βρέθηκαν επίσης υπολείμματα τεράστιων χελωνών και κροκόδειλων XNUMX μέτρων, που ήταν οι συγκάτοικοί του στις λίμνες. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ο τιτανομπόα θα μπορούσε να τραφεί από αυτούς, αφού σήμερα υπάρχουν μεγάλα φίδια ικανά να φάνε έναν κροκόδειλο. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό το ζώο πιθανώς τρέφονταν και με ψάρια. Αυτό το χαρακτηριστικό θα έκανε το titanoboa μοναδικό στην οικογένεια των boid.
Το Titanoboa ήταν ένα σφιγκτικό φίδι, σωματικά παρόμοιο με τον σημερινό βόα, ανεξάρτητα από το μέγεθος. Αυτό συνεπάγεται ότι έπνιγε τα θύματά του με μεγάλη δύναμη, οπότε δεν χρειαζόταν να παράγει δηλητήριο. Μπορούσε να ασκήσει δύναμη 50 κιλών ανά τετραγωνικό εκατοστό. Οι ειδικοί θεωρούν ότι η τιτανοβόα βρισκόταν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, και αν συνέπιπτε με τον άνθρωπο, θα είχε τραφεί και από αυτό.
Αυτό το γιγάντιο φίδι εξαφανίστηκε πριν από περίπου 58-55 εκατομμύρια χρόνια, όταν οι θερμοκρασίες έφτασαν στο μέγιστο κατά την περίοδο του Παλαιόκαινου, λόγω των αλλαγών που προκλήθηκαν από την αύξηση της θερμοκρασίας.
Ανατομία
Αρχικά θεωρήθηκε ότι οι σπόνδυλοι που βρέθηκαν στα ορυχεία ανήκαν σε κροκόδειλο. Λίγο καιρό αργότερα, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι ήταν πραγματικά ένα φίδι και τότε άρχισαν να κάνουν θεωρίες για αυτό το ερπετό και το περιβάλλον του.
Μετά την εύρεση κρανίου και γνάθου, βγήκε το συμπέρασμα ότι ήταν ικανό να ανοίξει αρκετά το στόμα του, χωρίζοντας την κάτω γνάθο, ώστε να καταπιεί έναν ολόκληρο κροκόδειλο. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς τα σύγχρονα φίδια μπορούν να κάνουν το ίδιο για να καταβροχθίσουν μεγαλύτερα ζώα.
Κλίμα
Η ανακάλυψη του Titanoboa cerrejonensis Ήταν αρκετά ανακάλυψη σε σχέση με τις μελέτες που αναφέρονται στο κλίμα του Παλαιόκαινου. Με την εμφάνιση αυτού του ερπετού, άρχισαν να διατυπώνονται διαφορετικές υποθέσεις για τις μοίρες που θα μπορούσαν να υπήρχαν εκείνη την εποχή.
Δεδομένου του γεγονότος ότι τα φίδια είναι ψυχρόαιμα ζώα, το μέγεθός τους ποικίλλει ανάλογα με τη θερμοκρασία του οικοτόπου τους. Έχει υπολογιστεί ότι ο τιτανομπόα, όντας τόσο γιγαντιαίος, χρειαζόταν μέση θερμοκρασία από 30 έως 34 βαθμούς για να επιβιώσει. Χάρη σε αυτά τα δεδομένα, μπορεί να συζητηθεί η αρχική θεωρία ότι η τροπική βλάστηση δεν μπορεί να επιβιώσει σε θερμότερες θερμοκρασίες και ότι, κατά συνέπεια, υπάρχει λιγότερη ποικιλία ειδών στις θερμότερες περιοχές.
Ωστόσο, ορισμένοι επιστήμονες διαφωνούν με αυτή την ιδέα. Το 2009 δημοσιεύτηκε μια μελέτη που έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη θεωρία. Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, οι σαύρες που κατοικούν σήμερα σε τροπικές περιοχές θα πρέπει να φτάνουν τα δέκα μέτρα σε μήκος, αλλά αυτό δεν ισχύει.
Ο ειδικός εμβιομηχανικής, Mark Denny, ήταν της γνώμης ότι το φίδι, όντας τόσο μεγάλο, θα παρήγαγε επίσης πολλή μεταβολική θερμότητα, επομένως η θερμοκρασία του περιβάλλοντος πρέπει να ήταν μεταξύ τεσσάρων και έξι βαθμών κάτω από την πρώτη εκτίμηση που έγινε, για να αποφευχθεί το ερπετό υπερθέρμανση.
Περιέργειες για τον τιτανομπόα
[σχετική διεύθυνση url=»https://infoanimales.net/dinosaurs/microraptor/»]
Δεδομένων των υψηλών θερμοκρασιών, της υγρασίας και της υπάρχουσας πυκνότητας της ζούγκλας στην ισημερινή ζώνη της Νότιας Αμερικής, τέτοια αρχαία απολιθώματα σπονδυλωτών δεν είχαν βρεθεί ποτέ πριν. Χάρη σε αυτή την ανακάλυψη, οι επιστήμονες μπόρεσαν να κατανοήσουν καλύτερα την εξελικτική ιστορία των φιδιών. Μπόρεσαν επίσης να συναγάγουν το κλίμα των τροπικών περιοχών της Αμερικής σε μια σημαντική περίοδο σε εξελικτικό επίπεδο, αφού εκείνη την εποχή εμφανίζονταν νέα είδη.
Το 2011 δημιουργήθηκε ένα ηλεκτρομηχανικό αντίγραφο ενός Titanoboa. Με είκοσι συνδέσμους αλουμινίου και σαράντα υδραυλικούς κυλίνδρους έφτασε σε μήκος τα δέκα μέτρα. Υπάρχουν σχέδια να επεκταθεί αυτό το ρομπότ ώστε να φτάσει τα 15 μέτρα σε μήκος.
Ένα χρόνο αργότερα, το 2012, μια ανακατασκευή του τιτανοβόα σε φυσικό μέγεθος εκτέθηκε στον σταθμό Grand Central της Νέας Υόρκης. Αυτό το γλυπτό είχε μήκος 14 μέτρα και ζύγιζε 90 κιλά. Δημιουργήθηκε για την προώθηση του ντοκιμαντέρ "Titanoboa: Monster Snake".